tag:blogger.com,1999:blog-52287360878674873302024-03-13T19:16:13.658-07:00Mad mechanic`s Pen dreams being normal is boring Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.comBlogger20125tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-6845233260646760342014-10-28T06:54:00.001-07:002014-10-28T06:56:23.490-07:00 ചുംബനങ്ങളും കപട സാംസ്കാരിതയും <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-XCgp2elKHaw/VE-gce5WBJI/AAAAAAAAA2E/HW8ufK81JFM/s1600/Khajuraho.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-XCgp2elKHaw/VE-gce5WBJI/AAAAAAAAA2E/HW8ufK81JFM/s1600/Khajuraho.jpg" height="196" width="320" /></a></div>
കൊച്ചിയിൽ ചുംബന കൂട്ടായ്മ നടത്തുന്നു എന്ന് കേട്ട ഉടനെ തന്നെ ഫെയ്സ് ബുക്കിൽ സമ്മിശ്ര പ്രതികരണ പോസ്റ്റുകളുടെ പെരുമഴയായി !! ഒരു സാമ്യം അവിടെയും ഇല്ല എന്നല്ല എല്ലാ പ്രതികരണവും തീവ്രം തന്നെ -- സത്യത്തിൽ എന്താവാം ഈ സംഘാടകരുടെ ഉദ്ദേശം? എന്താവാം എതിർക്കുന്നവരുടെ മനസിലിരിപ്പ്? ഒന്ന് ആദ്യം ഈ സംഭവങ്ങളുടെ തുടക്കത്തിലേക്ക് പോകാം -- ജയ് ഹിന്ദ് ചാനൽ ഒളി ക്യാമറ ഓപറേഷൻ വഴി ഒരു വീഡിയോ സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്യുന്നു - അതിൽ രണ്ടു പേര് ചുംബിക്കുന്നത് ഈ ഡൌണ് ടൌണ് രെസ്റ്റൊരന്റിൽ വച്ചാണ് എന്ന് അറിഞ്ഞ ഉടനെ തന്നെ സദാചാര പോലീസ് ചമഞ്ഞു ചിലർ രെസ്റ്റൊരന്റ് തല്ലി പൊട്ടിക്കുന്നു -- ഇതിൽ പ്രതിഷേധിച്ചു സോഷ്യൽ മീഡിയ വഴി ചുംബന കൂട്ടായ്മ സംഘടിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു - <br />
<br />
ഇവിടെ ആരാണ് കുറ്റം ചെയ്തത് ? <br />
<br />
ച്ചുംബിച്ഛവരാണോ ?ചുംബനം ഒരു കുറ്റം ആണോ ? സദാചാര വാദികൾ പറയുന്നത് ചുംബനം തെറ്റാണു എന്നത്രെ -- എന്താണ് അതിനു അടിസ്ഥാനം ? പരസ്യമായി ചുമ്പിക്കാൻ നമ്മുടെ സംസ്കാരം അനുവദിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് കാരണം !! എന്താണ് സംസ്കാരം ? പരമ്പരാഗതമായി പിന്തുടർന്ന് വരുന്ന രീതികളും വിശ്വാസങ്ങളും അല്ലെ അത്? ഇതിനോടൊപ്പം ചേർത്തിരിക്കുന്ന ചിത്രം അജന്താ ഗുഹയിലെ ശില്പത്തിന്റെ ആണ് - ഈ കാഴ്ചകൾ ആരും അടിചെൽപ്പിച്ചതല്ല ഈ പറയുന്ന സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗം ആണ് അതും - എന്ത് കൊണ്ട് അത്തരം കാര്യങ്ങൾ അംഗീകരിക്കാൻ ആരും തയാറല്ല ? ഒരു തിരിച്ചറിവ് എല്ലാവർക്കും വേണം - കാമ സൂത്ര രചിക്കപ്പെട്ട സംസ്കാരം ആണ് നമ്മുടേത് -- ലൈംഗീകതയ്ക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നവരല്ല ഭാരതീയ പൂർവികർ -- ആ സംസ്കാരത്തെ തള്ളിപ്പറയുന്നത് എന്തിനു? പരസ്യമായ ആലിംഗനമൊ ചുംബനമോ തകർത്ത് കളയാൻ പോന്നവണ്ണം ദുർബലമാണ് നമ്മുടെ സംസ്കാരം എന്നാ ധാരണയാണ് മാറേണ്ടത് - എന്നാൽ ഇതറിയാത്തവരാണോ ഈ പ്രവൃത്തി ചെയ്തവർ ? വീണ്ടും ചിന്തിക്കുക -- ഒരു പെണ്ണും ആണും ഒരുമിച്ചു യാത്ര ചെയ്താൽ ഒരുമിച്ചൊരു പാർക്കിലോ ബീച്ചിലോ പോയാൽ ആർക്കാണ് സഹിക്കാൻ ആവാതെ വരുന്നത് ? എന്ത് കൊണ്ടാണ് ? കാരണങ്ങൾ പലതാണ് അമിത വിധേയത്വം ഉള്ള അണികളെ ആവശ്യമുള്ള നേതൃത്വങ്ങളോ മതത്തിന് പുതിയ പരിഭാഷ്യം നല്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന മറ്റുള്ള ആളുകളോ മനപൂർവം സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഒരു സാഹചര്യം മാത്രം ആണത് - എന്തിനാണ് അത്തരം സാഹചര്യങ്ങൾ സൃഷ്കിക്കപെടുന്നത് ? എല്ലാം രാഷ്ട്രീയം ആണെന്ന് കരുതി തള്ളിക്കളയാൻ ശ്രമിക്കണ്ട ഇത് യഥാർത്ഥ രാഷ്രീയം അല്ലതന്നെ - ആധുനിക സമൂഹ ക്രമത്തിൽ ബാർഗയ്ൻ പവർ നേടാനുള്ള ശ്രമം മാത്രം ആണ് ഇതൊക്കെ തന്നെ അതുവഴി അധികാരസ്ഥാനങ്ങളിൽ സ്വാധീനം സൃഷ്ടിക്കലോ ധനാഗമമമൊ ആകാം ലക്ഷ്യം - എന്നാൽ അത് മാത്രം ആണോ കാര്യം ? അവിടെയും ചില ചിന്തകളുടെ ആവശ്യം വന്നു പെടുന്നുണ്ട് - ഇത്തരം തീവ്രമായ പ്രതികരങ്ങളിലൂടെ ഇതൊക്കെ സാധ്യമാകുമോ എന്നാ ചോദ്യം -- സാധിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നതാണ് സത്യം ചുറ്റും നോക്കുക രണ്ടു തരം അഭിപ്രായം ഇക്കാര്യത്തിൽ ഉണ്ടായപ്പോൾ തന്നെ അവർക്ക് വേണ്ടത് അവർ നേടിക്കഴിഞ്ഞു ഒരു കണ്ഫ്യൂഷൻ ഉണ്ടാക്കുക അതിൽ നിന്നും വേറിട്ട ഒരു അഭിപ്രായം ഉണ്ടാക്കുക അതിലൂടെ സ്വാധീനം നേടുക എന്നാ ആധുനിക സങ്കേതമാണ് ഇവിടെ പ്രായോഗികം ആയിരിക്കുന്നത് !!<br />
സത്യത്തിൽ ചുംബനം അല്ല പ്രശ്നം -- ഇവിടെ പ്രശ്നം അധികാരത്തിന്റെ ധനത്തിന്റെ പ്രാപ്യതയ്ക്കുള്ള എളുപ്പ വഴികൾ സൃഷ്ടിക്കൽ ആണ് അതിനു ഇതൊരു മാർഗം ആയി എന്ന് മാത്രം -- ഇത് ഒരു സംഘടനയുടെ മാത്രം വഴിയല്ല --- കൈപ്പത്തി മുറിച്ചു മാറ്റപ്പെട്ട അധ്യാപകനും മതമില്ലാത്ത ജീവൻ അടങ്ങിയ പുസ്തകം തെരുവിലിട്ട് കത്തിച്ചവനും ഒക്കെ ശ്രമിക്കുന്നത് ഈ കാര്യങ്ങൾ നടപ്പാക്കാൻ തന്നെ ആണല്ലോ !! 42 ഡിഗ്രീ ചൂടും അമിതമായ ഹ്യുമിടിറ്റിയും ഉള്ള നമ്മുടെ നാട്ടിൽ മേടിട്ടരേനിയൻ കാലാവസ്ഥയിലെ വസ്ത്ര ധാരണം സ്ത്രീകളിൽ അടിച്ചേല്പ്പിക്കുന്ന ഇസ്ലാമിക യാധാസ്ഥിതികത്വം ഒക്കെ ലക്ഷ്യം വക്കുന്നത് ബൌധിക അടിമത്തം ആണ് വെറും ബൌധിക അടിമകളുടെ ഒരു സമൂഹം --- ആദ്യം ദൈവ വിശ്വാസം അടിച്ചെൽപ്പിക്കയും പിന്നീട് അതിന്റെ അപ്പോസ്തലന്മാരായി രംഗത്ത് വന്നു നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കണ്ടാ നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി കൂടി ഞങ്ങൾ ചിന്തിക്കുന്നു എന്ന് ജനങ്ങളെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിക്കുന്നവർ അവരാണ് ഇത്തരം ചിന്തകളുടെ ഉറവിടം . <br />
<br />
വീണ്ടും ച്ചുംബനത്തിലേക്ക് വരാം -- ചുംബിക്കാൻ രണ്ടു പേര് താല്പര്യപ്പെടുന്നു എങ്കിൽ അവർ ച്ചുംബിച്ചിരിക്കും തീർച്ച അത് പൊതു ഇടങ്ങളിൽ ആവാതെ വന്നാൽ അവർ ഒളിയിടങ്ങൾ തെടിയെക്കാം -- അങ്ങനെ ഒരു ഒളിയിടം കണ്ടെത്തപ്പെട്ടാൽ ചിലപ്പോ ഒരു ചുംബനത്തിൽ അവസാനിക്കുന്ന സ്നേഹപ്രകടനം എവിടെ ചെന്ന് നില്ക്കും ? ഉഭയ സമ്മതത്തോടെ ഉള്ള ലൈംഗീക ബന്ധം ഭാരതീയ നിയമം അനുവദിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന തിരിച്ചറിവ് പുതു തലമുറ നേടിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു -- വിശപ്പോ ദാഹമോ പോലെ ലൈംഗീക ചോദനയും പ്രക്രുതിദത്തം ആയ ഒരു വികാരം ആണെന്ന് അവർ അംഗീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു -- ഇവരെ ഒക്കെ ഭീഷണിയോ ശാരീരിക ആക്രമണം പോലെ ഉള്ള കാടൻ രീതികളിലൂടെ നിങ്ങൾക്ക് എത്ര നാൾ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആവും ? വാർത്താ വിനിമയ സംവിധാനങ്ങളും വിവര സാങ്കേതികതയും അതിന്റെ ഉച്ചസ്ഥായിയിൽ എത്തി നില്ക്കുന്ന ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ ജനത ആഗ്രഹിക്കുന്ന നിയമം അനുശാസിക്കുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം അവർ ഉപയോഗിക്ക തന്നെ ചെയ്യും അതിനെതിരെ തടയിടാൻ തൽക്കാലമൊക്കെ സാധിച്ചേക്കും എങ്കിലും അതൊന്നും സ്ഥായിയാവില്ല -<br />
<br />
ഇനി ഡൌണ് ടൌണ് ഹോട്ടലിലേക്ക് വരാം -- അവിടെ നടന്നത് നിയമ വിരുദ്ധമായ ഒരു പ്രവൃത്തിയാണെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ ഉടനെ തല്ലി തകർക്കയാണോ വേണ്ടത് ? ഒരു സ്വകാര്യ സ്ഥാപനം തല്ലി പൊളിച്ചു കളയുന്നതിനു മുൻപ് - അതിൽ നിയമപരമായി എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ ഇടപെടലുകൾ നടത്തുകയോ ഉത്തരവാദിത്വം ഉള്ള ഒരു സംഘടന കാട്ടേണ്ട മര്യാദകൾ കാട്ടുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നത് ഗുരുതരമായ ഒരു കുറ്റം തന്നെ യുവജന സംഘടനകൾ നാട്ടുകാർക്ക് നല്കേണ്ട സന്ദേശം നിയമ വിരുധതയുടെതാണോ നിയമപരതയുടെതാവണ്ടേ ? ഇത്രേം അധികം സംസ്കാരത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നവർ സാംസ്കാരിക കേരളത്തിനു എന്ത് നന്മയാണ് പകർന്നു നൽകിയതെന്ന് കൂടി സ്വയം ചിന്തിക്കണം - സംഘടനാ ശക്തി ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്തും ആവാം എന്ന മനോഭാവം മാറി നിയമപരം ആയി എന്തും ആവാം എന്ന് തന്നെ ആവരുതോ ചിന്താരീതികൾ ? <br />
<br />
ചുംബന കൂട്ടായ്മയുടെ സംഘാടകരിലേക്ക് വരിക -- അവർ എന്താവാം ഉദേശിക്കുന്നത് ? കുറെ ആളുകള് എവിടെ എങ്കിലും ഒരുമിച്ചു ചേർന്ന് ചുംബിച്ചാൽ ഉടനെ ഇവിടെ സാംസ്കാരിക വ്യതിയാനം വരുത്താം എന്നൊക്കെ അവർ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവുമോ - ഇല്ല എന്നാണു എനിക്ക് തോന്നുന്നത് -- പൌര സ്വാതന്ത്ര്യം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ അവരാൽ ആവും വിധം ഒരു പ്രതിഷേധം എന്നാവുമോ ? - അതുമല്ല കപട സാംസ്കാരിക വാദികൾ സംഘടനാ ശക്തി കൊണ്ട് സ്വാതന്ത്ര്യ നിഷേധം നടത്തിയാൽ അതെ സംഘടനാ ശക്തി ആർജിചു അതിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുക എന്നത് തന്നെ ആവണം ഇതിന്റെ പിന്നിലെ മനശാസ്ത്രം -- തീര്ച്ചയായും ഇതൊരു സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനം ആണ് . ശരിയും തെറ്റുമൊക്കെ കാലം വിലയിരുത്തട്ടെ <br />
<br />
ഇന്ന് പരസ്യ ചുംബനം നാളെ പരസ്യ ലൈംഗീക ബന്ധം എന്നൊക്കെ ചിന്തിക്കുന്ന ആളുകളോട് വേറെ ഒന്നും പറയാൻ ഇല്ല -- നിങ്ങൾ ആദ്യം ചരിത്രം പഠിക്കുക പിന്നെ ചുംബനങ്ങലിലെ ലൈംഗീകതയും -- നാണക്കേട് തോന്നിയില്ല എങ്കിൽ മാത്രം നിലപാടുകളിൽ തുടരുക -- സംസ്കാരം എന്നത് സമൂഹത്തിന്റെ പ്രകൃയകളിൽ നിന്നും സംസ്കരിച്ചെടുക്കുന്ന നന്മയാണ് അഥവാ ആവണം അത് പിന്തുടരുന്നു എന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നവാൻ സമൂഹത്തെ അപ്പാടെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ വേണ്ട മാനസിക വലുപ്പവും പക്ശ്വതയും ഉള്ളവനാവനം -- അല്ലാതെ തല്ലി ജയിക്കാൻ ആഗ്രഹമുള്ളവൻ ആ ശാരീരിക ശേഷി കൊണ്ട് ജയിക്കയല്ല സ്വയം തോല്ക്കയാണ് ചെയ്യുന്നതെന്ന് മനസിലാക്കണം -- കാരണം ശാരീരിക ശേഷി എന്നത് ഒരു വ്യക്തിക്കും സ്ഥായി ആയി ഉള്ളതല്ല എന്നും മരിച്ചു വിശാല മനസ്കതയും പക്വതയും കാലം ചെല്ലുന്തോറും ഏറുമെന്നും സ്വയം ചിന്തിച്ചു ബോധ്യപ്പെടണം -- </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-49006840371344838942014-09-28T12:38:00.004-07:002014-09-28T12:54:09.006-07:00അഞ്ചാം നിലയിലെ പറവ ------------------<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span data-reactid=".1t.1:3:1:$comment867460816605622_867495006602203:0.0.$right.0.$left.0.0.1:0"></span><br />
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}">
""ഇവിടെ ആണ് ഞങ്ങൾ സ്ഥിരം ഇരുന്നിരുന്ന ഇടം -- അതാ അവിടെ ആയിരുന്നു അന്ന്
കാന്റീൻ - ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ മൂന്നാം നിലയിൽ ആ കാണുന്നതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ
ക്ലാസ് റൂം --- അന്നീ ലൈബ്രറി ഇത്രേം വലുതായിരുന്നില്ല -- ആ കാണുന്ന പുതിയ
കെട്ടിടങ്ങളുടെ സ്ഥാനത്തു മരങ്ങളായിരുന്നു -- ഇന്റെർവൽ സമയത്ത് ഞങ്ങളിൽ
ചിലരെങ്കിലും അവരവരുടെ കാമുകിമാരും ഒത്തു അവിടെ ഇരുന്നു സംസാരിച്ചിരുന്നു
-- വാ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ് റൂം കാണണ്ടേ -- ഈ പടികൾ കേറാൻ അന്നിതിന്റെ
പത്തിലൊന്ന് സമയം എടുത്തിരുന്നില്ലാ -- നീ എന്തിനാ പകച്ചു നോക്കുന്നത് ? --
നിനക്കറിയണ്ടേ അവളെ പറ്റി -- അതാ ആ ക്ലാസ് റൂമിൽ ആ മൂന്നാമത്തെ
ബെഞ്ചായിരുന്നു അവളുടെ ഇരിപ്പിടം --- എന്നും ഉച്ചയ്ക്ക് ആ കാണുന്ന ക്ലാസിൽ
നിന്നും ഞാൻ വരുമ്പോ അവളിവിടെ കാണും --- ഒരുപാട് നേരം ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു
നിന്നിരുന്നത് ഈ ജനാലയുടെ സമീപം ആയിരുന്നു -- എന്താ നീ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത് ?
-- ഹഹഹഹഹഹ --- ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ പ്രണയം ആയിരുന്നു എന്നാ സംശയം ശരിവയ്ക്കാൻ ആണോ
? --"" <br />
ഇത്രയും പറഞ്ഞു അയാൾപകച്ചു നിന്ന രണ്ടാമന്റെ അടുത്തേക്ക്
നീങ്ങി അയാളുടെ ഇരു തോളിലും പിടിച്ചു വീണ്ടും തുടർന്നു -- "" അറിയാമോ
ഞങ്ങൾക്കന്നു പ്രേമിക്കാൻ ഒന്നും ആവില്ലായിരുന്നു -- അവൾക്കു നല്ല ബോധ്യം
ഉണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ വീട്ടിലെ അവസ്ഥയും അവൾ ഉടനെ ഒരു ജോലി
നേടിയെടുത്തില്ലെങ്കിൽ അവിടെ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്നതിനെ പറ്റിയും -- ആ
അവസ്ഥയാണ് നീ മുതലെടുത്തത് --- അവളുടെ വീട്ടുകാരെ നീ പ്രലോഭിപ്പിച്ചു ---
അവളൊരു കൊച്ചു പൂമ്പാറ്റ ആയിരുന്നു --- നീ അവളെ തട്ടിയെടുത്തു എന്നതാവും
ശരി --- എന്നിട്ടോ ? ഞാൻ ഒരു ജീവിതം ഒക്കെ കേട്ടിപ്പെടുത്തു വന്നപ്പോ
എല്ലാം കഴിഞ്ഞിരുന്നു -- തിരിച്ചു പിടിക്കാൻ ആവാത്ത വണ്ണം അവൾ ദൂരെ പോയി
കഴിഞ്ഞിരുന്നു "" ഇത്രയും പറഞ്ഞയാൾ രണ്ടാമന്റെ മുഖം അടച്ചോരടി -- ആ
ആഘാതത്തിൽ രണ്ടാമൻ തറയിൽ വീണു പോയി --- അയാൾ തറയിൽ കിടന്നവന്റെ കൈ രണ്ടും
പിന്നിൽ ചേർത്തു വച്ചു പോക്കറ്റിൽ കരുതിയ കയർ കൊണ്ട് കെട്ടി -- രണ്ടു കാലും
കൂട്ടി കെട്ടി അയാൾ അവനെ വലിച്ചിഴച്ചു ആ ക്ലാസ് റൂമിൻ അകത്തേക്ക് കൊണ്ട്
പോയി --- എടുത്തു ആ ബെഞ്ചിൽ ഇരുത്തി രണ്ടാമൻ ആകെ പരവശനായിരുന്നു അയാൾ
രണ്ടാമനെതിർ വശം ഇരുന്നു --- "" എന്നിട്ട് നീ - നിനക്ക് മദ്യപിക്കാം ചൂത്
കളിക്കാം അതൊക്കെ നിന്റെ സ്വകാര്യം പക്ഷെ --- അതിനു നീ അവളെ ---- നായിന്റെ
മോനെ --- ഞാൻ എല്ലാം ദൂരെ നിന്ന് കണ്ടിരുന്നു ഒരുപാട് തവണ അവളെ ഞാൻ കണ്ടു
,,,വിളിച്ചു എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് എന്താണെന്നറിയില്ല -- അവൾ വന്നില്ലാ
നിനക്ക് പിറന്ന മോനെയും നോക്കി എല്ലാം സഹിച്ച അവൾ എന്നെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു
വിട്ടു -- എന്നിട്ടും നീീ ----- അന്ന് ആ ദിവസം അവളെന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു
--- എന്നെ ഇഷ്ടം ആയിരുന്നു എന്നും എന്റെ ജീവിതം നിന്റെ എച്ചിൽ കൊണ്ട്
അശുദ്ധമാക്കാൻ ആവില്ല എന്നുള്ളത് കൊണ്ടാണ് എന്നെ ഒഴിവാക്കുന്നതെന്നും
അവളെന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു --- പലരുടെ എച്ചിലാവില്ല എന്നവൾ തറപ്പിച്ചു
പറയുകയും ചെയ്തു --- നീ അവളെ കണ്ടിരുന്നില്ല --- അവളുടെ തൊലിവെളുപ്പും
തൂക്കവും നീ ചന്തയിൽ രഹസ്യമായി കച്ചോടമാക്കിയാ ആ ദിവസം --- അവളെന്നോട് നാളെ
കാണണം എന്നും വീട്ടില് വന്നു തന്നെ കാണണം എന്നും ആവശ്യപ്പെട്ടു --- ""
ഇത്രയും പറഞ്ഞയാൾ രണ്ടാമനെ മൃഗീയമായി തല്ലി -- രണ്ടാമൻ അവശനായി ചോര
കുതിച്ചൊഴുകുന്ന മൂക്കിലൂടെ ശ്വാസം എടുക്കാൻ കഷ്ടപ്പെട്ട് -- അയാൾ അല്പം
അകലെ മാറിയിരുന്നു ഒരു ചുരുട്ടെടുത്തു കത്തിച്ചു -- അയാളുടെ കണ്ണുകൾഒരു മൃത
മത്സ്യത്തിന്റെ എന്നപോലെ തോന്നിച്ചു --- രണ്ടാമൻ ആ കാഴ്ച കണ്ടു പേടിച്ചു
--- ഇനിയെന്താവാം ഇയാളുടെ ഉദ്ദേശം എന്നാറിയാതെ ശബ്ദം പോലും
പുറപ്പെടുവിക്കാൻ ആവാതെ പകച്ചു -- <br />
അയാൾ മെല്ലെ രണ്ടാമന്റെ അടുത്തു
വന്നിരുന്നു --- അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി --- അയാൾ രണ്ടാമന്റെ
കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി --- " നിനക്കറിയോ ഞാൻ ഒരു ഉറുംബിനെ പോലും
അറിഞ്ഞൊണ്ട് നോവിച്ചിട്ടില്ല ഇന്നുവരെ --- അവളെ എനിക്കിഷ്ടം ആയിരുന്നു
ഒരുപാടൊരുപാട് --- ആ ഹോട്ടലിന്റെ അഞ്ഞാം നിലയിൽ നിന്നും അവൾ പറന്നകന്നു
പോകുമ്പോ ഞാൻ മണലാരണ്യത്തിൽ എന്റെ ജീവൻ ഉരുക്കി നാട്ടിൽ
വീടുണ്ടാക്കുകയായിരുന്നു ---- ഈ ചുരുട്ട് കണ്ടോ ? ഒറിജിനൽ ക്യൂബാൻ ഹവാന
ചുരുട്ടാണ് ""എന്നിട്ടയാൾ അതൊന്നു ആഞ്ഞു വലിച്ചു --- വാച്ചു നോക്കി സമയം
തൃപ്തമല്ല എന്നാ ഭാവത്തിൽ -- രണ്ടാമനെ നോക്കി --- അയാളുടെ കണ്ണുനീർ ഒഴിഞ്ഞു
ആ കണ്ണുകളിൽ ഒരു മൃഗം ചേക്കേറുന്നത് രണ്ടാമൻ ഭീതിയോടെ കണ്ടു --- <br />
'''
നാശം സമയം ആയിട്ടില്ല "" --- ഇത്രയും പറഞ്ഞയാൾ രണ്ടാമന്റെ മുഖത്തേക്ക് ആ
കത്തിയ ചുരുട്ട് ചേർത്ത് വച്ചു കവിളിലെ മാംസം വെന്തു നീറി രണ്ടാമൻ
നിലവിളിച്ചു പോയീ -- ബ്ലാക്ക് ബോർഡ് തുടയ്ക്കുന്ന ഡസ്റ്റർ രണ്ടാമന്റെ വായിൽ
തിരുകി ആ ശബ്ദവും അയാൾ അവസാനിപ്പിച്ചു --- "" ഏഴു അൻപത്തി അഞ്ചു -- അതല്ലേ
സമയം ?"" ആ വലിയ ചുരുട്ട് കൊണ്ട് രണ്ടാമന്റെ ദേഹമാസകലം പൊള്ളൽ ഏല്പിച്ചു
കൊണ്ട് അയാൾ തുടർന്നു -- "" ഇനി നിന്നിൽ നിന്നും ഒളിച്ചു വയ്ക്കേണ്ട
കാര്യം ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല -- നീയും പറക്കാൻ പോകുന്നു ഏഴു അൻപത്തി
അഞ്ചു ആകുമ്പോ ഈ മൂന്നാം നിലയിൽ നിന്നും നീയ് പറന്നു പറന്നു പോകും ---
ഒന്ന് ചിറകടിക്കാനോ നിലവിളിക്കാണോ ആവാതെ "" --- അയാൾ ഉറക്കെ ഉറക്കെ
ചിരിച്ചു --- രണ്ടാമന്റെ ശരീരം അസഹ്യമായ വേദനയിൽ പുളഞ്ഞു അയാളുടെ ബോധം
മങ്ങി അയാൾ ബോധരഹിതനായി --- <br />
=======================================================================<br />
"" എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഇപ്പൊ -- എന്തെങ്കിലും വ്യത്യാസം ?""<br />
"" ഇല്ല അയാളുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തിരിച്ചു പോക്കിനി ആവില്ല "" <br />
മുന്നിലിരുന്ന ചെറുപ്പക്കാരന്റെ ചോദ്യത്തിന് കണ്ണാടി ഊരി മുഖം തുടച്ചു ആ
മനശാസ്ത്ര വിദഗ്ദ്ധൻ ഇത്രയും കൂടി പറഞ്ഞു --- ""താങ്കളുടെ അച്ഛൻ ഇനി
ഒരിക്കലും നോർമൽ ആവില്ല -- അയാളുടെ ബോധമനസ് അയാളിൽ നിന്നും വിട്ട്
പോയിക്കഴിഞ്ഞു -- ഇനി എന്തെങ്കിലും ട്രാൻക്യിലൈസർ കൊടുത്ത് അബോധത്തിൽ
സൂക്ഷിക്കാം എന്നല്ലാതെ ------ സോറി മാൻ ഐ അം ഹെല്പ്ലെസ്സ് "" <br />
അഞ്ചാം നിലയിൽ നിന്നും ചാടി ആത്മഹത്യ ചെയ്ത പെണ്ണിന്റെ മകന് ആ ഡോക്ടറുടെ മറുപടി കേട്ട് സ്തബ്ദനായി ഇരിക്കാനേ കഴിഞ്ഞുള്ളു -- <br />
======================================================================<br />
സെല്ലിനുള്ളിൽ കിടന്ന രണ്ടാമന് ബോധം തെളിഞ്ഞു -- അയാൾ കണ്ണ് തുറന്നു
ചുറ്റും നോക്കി ക്ലാസ് മുറിയുടെ ജനാലയിലൂടെ തന്നെ നോക്കി നില്ക്കുന്ന
ചുരുട്ട് വലിക്കുന്ന അയാളുടെ രൂപം കണ്ടു രണ്ടാമൻ വീണ്ടും ഞെട്ടി -- അയാൾ
മെല്ലെ പറഞ്ഞു """ഇന്നലെയും നീ രക്ഷപെട്ടു -- അബോധാവസ്ഥയിൽ നിന്നെ പറക്കാൻ
വിട്ടാൽ ആ വേദന നീ അറിയില്ലാ --- സാരമില്ല ഇത്രേം വർഷം ഞാൻ കത്തിരുന്നില്ലേ
ഇതിനായി ഇനിയും ഒരു രാവ് കൂടി -- കേവലം മണിക്കൂറുകളുടെ കാര്യം മാത്രം """"
ചുരുട്ടാഞ്ഞു വലിച്ചു അയാൾ രണ്ടാമനെ നോക്കി ഇരുന്നു ---<br />
======================================================<br />
ട്രാൻക്യിലൈസർ നിശബ്ദനാക്കിയ രണ്ടാമന് ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു -- അയാള് അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും എന്ന് -- രണ്ടാമന് ബോധം വരുന്നത് വരെ ----</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-15069851707277647212014-08-22T09:07:00.002-07:002014-08-22T09:07:28.660-07:00ചരിതം നീ അറിയരുത് !!!!!!! --------------------------------------<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ഓർമകളെ നീ മുറിച്ചെടുക്കുക ..........<br />ചന്നം പിന്നം വെട്ടി ചിലത് യോജിപ്പിക്കുക .........<br />ബാക്കിയായത് ഉപേക്ഷിക്കണം .............</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
സംസ്കാരം ഒരു പർവതമോ ..<br />ആഴിയോ ... മണൽ പരപ്പോ ...<br />ആണെന്ന് ഞാൻ പറയുന്നത് നീ വിശ്വസിക്കണം ...</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ആര്ദ്രതയുടെ കണിക പോലും മനസ്സിൽ നീ<br />ഒഴിവാക്കണം .... പിഞ്ചു കുഞ്ഞിനേയും ...<br />നര നിറഞ്ഞ മുത്തശ്ശിയേയും .. നീ കാമത്താൽ തേടണം ..</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
സമ്മർദങ്ങൾ ഏറെ കരുതുന്നുണ്ട് ഞാൻ നിനക്കായി ...<br />അതിനാൽ നീ സമ്മർദങ്ങളെ പ്രണയിക്കണം ....<br />ഇനിയും ഇനിയും എന്ന് നിലവിളിച്ചു .....<br />ഒരു നായയെ പോലെ നീ എന്നെ പിന്തുടരണം ....</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
വരിയുടച്ച് ഷണ്ഡൻ ആക്കിയും ------<br />നാവു മുറിച്ചു മൂകൻ ആക്കിയും ..............<br />ഞാൻ എന്റെ ജനതയെ സൃഷ്ടിക്കും ...<br />അത് കണ്ടു ചുളിയുന്ന നെറ്റികൾ ഉണ്ടാവാം ..<br />അവർക്കായി എനിക്ക് യുക്തികൾ കരുതണം ....</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14.399999618530273px; line-height: 15.455999374389648px; margin-top: 6px;">
അതിനാൽ --------<br />അതിനാൽ ....<br />നീ ചരിതം അറിയരുത് ----<br />നിനക്ക് മുന്നേ പോയവർ .......<br />ചിരിച്ചതെന്തിനെന്നും ......<br />രമിച്ചതെന്തിലെന്നും .....<br />നീ അറിയാൻ ശ്രമിക്കരുത് ....<br />അധികാരത്തിന്റെ മിന്നുന്ന പടവാളുകൾ .....<br />ഞാൻ മൂർച്ച കൂട്ടിയിരിക്കുന്നത് ....<br />അനുസരണ ഇല്ലാത്തോരുടെ ചോര ചേർത്തു ...<br />മിനുക്കത്തോടെ അണിയാൻ ആണെന്ന് മറക്കരുത് ...<br />നീ അതിനാൽ ചരിതം അറിയരുത് .......<br />അറിയാൻ ശ്രമിക്കരുത് .......</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-53630187550471295682014-07-01T05:22:00.000-07:002014-07-01T05:22:07.095-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: blue;"><span style="font-size: x-large;">എനിക്കൊന്നു ഉറക്കെ കരയണം <br />മിനിമം നിലവിളിക്കയെങ്കിലും വേണം <br />കൂവിയാലും മതി <br />ജീവനുണ്ടെന്നു സ്വയം ഉറപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ആണ് <br />-----------------------------------------------------</span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-40443667351201699422014-07-01T04:08:00.000-07:002014-07-01T04:08:34.035-07:00മരപ്പാവ മെനയുന്നവർ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: white;"><span style="font-size: large;">പൊങ്ങു തടി ആയിരുന്നു ---<br />ഒഴുക്കിനൊപ്പം ഒഴുകിയും <br />ഓളങ്ങളിൽ നീരാടിയും <br />തുള്ളിക്കളിച്ചും കലഹിച്ചും <br />അങ്ങനെ ഒരുപാട് നാൾ !<br />ഓളങ്ങൾ തീരത്തടുപ്പിച്ചത് <br />നീയെന്നെ കണ്ടെത്തുന്നത് <br />സ്നേഹന ലേപനങ്ങളാൽ മൃദുവാക്കിയത് <br />ഒക്കെ ഞാൻ ആസ്വദിച്ചു ---<br />----------------------------------<br />പിന്നെ മൂർച്ചകൂട്ടിയ ആയുധങ്ങൾ <br />ചെത്തി ചെത്തി എന്റെ ഉടൽ <br />ഓരോ തവണയും പ്രതിബിംബം എന്നെ കാട്ടി <br />നന്നാവും നന്നാവും എന്ന് നുണ പറഞ്ഞു നീ <br />എനിക്ക് സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നു <br />എന്നാലും വേറെ പോംവഴി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല <br />നന്നാവും നന്നാവും എന്ന് ഞാൻ സ്വയം <br />പറഞ്ഞു എന്നെ തന്നെ വിശ്വസിപ്പിച്ചു <br />--------------------------------------------<br />ഈ ചായം പുരട്ടി മിനുക്കി വച്ച രൂപം <br />ഞാനാണെന്ന് നീ പറഞ്ഞപ്പോൾ <br />പ്രതിബിംബം കാട്ടിയപ്പോൾ <br />ഞാനതിൽ എന്നെ തിരയുകയായിരുന്നു <br />ഇന്ന് ഞാനതറിയുന്നു ----<br />നിന്റെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ചു <br />നീ രൂപം കൊടുത്ത ഒരു വെറും <br />മരപ്പാവയ്ക്ക് --- എങ്ങനെ ഞാനാവാൻ കഴിയും ?<br />എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതെല്ലാം എന്നിൽ നിന്നും നീ <br />ചെത്തി </span></span><span style="font-size: large;">എടുത്തിരുന്നുവല്ലോ -- നിനക്കായി </span><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: black;"></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-43858886673448315282014-02-08T10:45:00.001-08:002014-02-08T10:45:49.629-08:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="tb">
<h1>
അരുതെന്റെ മക്കളെ പുറത്തേക്കിറങ്ങരുത്</h1>
</div>
<div class="postbody">
<div class="xg_user_generated">
<span class="font-size-5" style="color: red;">അരുതെന്റെ മക്കളെ പുറത്തേക്കിറങ്ങരുത്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: red;">കൂട്ടരേ തേടരുത് കൂട്ടായി നടക്കരുത്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: red;">ഉച്ചത്തില് മിണ്ടരുത് പൊട്ടിച്ചിരിക്കരുത്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: red;">അവരുണ്ടെവിടെയും പതിയിരിപ്പാണവര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: red;">ഹൃദയം നിറച്ചും വെടിമരുന്നുള്ളവര്</span><br />
<br />
<span class="font-size-5" style="color: #003366;">നൂൽക്കാതെ നെയ്യാതെ ഖദറിട്ട തസ്കരര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #003366;">ചരിതം തിരുത്തുവാന് പള്ളി തകര്ത്തവര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #003366;">മാർക്സിൻ തത്വം വിറ്റിട്ട് ആസ്തി മെനഞ്ഞവര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #003366;">അവരുണ്ടെവിടെയും പതിയിരിപ്പാണവര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #003366;">ഹൃദയം നിറച്ചും വെടിമരുന്നുള്ളവര്</span><br />
<br />
<span class="font-size-5">അയലത്ത് നിന്നും വേലി നുഴഞ്ഞവര്</span><br />
<span class="font-size-5">ചുടുചോര മണവും തപ്പി നടപ്പവര്</span><br />
<span class="font-size-5">പെരും പടക്കങ്ങള് ഒളിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടവര്</span><br />
<span class="font-size-5">പൊട്ടിത്തെറിക്കും നിനക്കാത്ത നേരത്ത്</span><br />
<span class="font-size-5">അതിനാലെന് മക്കളെ പുറത്തെക്കിറങ്ങരുത്</span><br />
<br />
<span class="font-size-5" style="color: navy;">ഒരു പിഞ്ചു കുഞ്ഞിനെ താതന് ചതിക്കുന്നു</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: navy;">കാന്തനെ വിട്ടോരുവള് ജാരനെ വരിക്കുന്നു</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: navy;">വിദ്യ പകരുന്നോനും ലൈംഗീക തൃഷ്ണകള്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: navy;">അധ്യാപകരിൽ സ്ഖലനത്തിന് സാധ്യത</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: navy;">തേടുന്ന വിദ്യാര്ഥി മാതൃക ചമയ്ക്കുന്നു</span><br />
<br />
<span class="font-size-5" style="color: #333399;">നിണമൂറും ദംഷ്ട്രകള് ചുണ്ടാല് മറച്ചിട്ടു</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333399;">തോളത്തിടും കയ്യില് കത്തി ഒളിപ്പിച്ചു</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333399;">കപടമാം സ്നേഹം അമിതമായ് കാട്ടുന്ന</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333399;">ഒരുപാട് പേരുണ്ട് അവരാണെവിടെയും</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333399;">അരുതരുത് മക്കളെ പുറത്തെക്കിറങ്ങരുത്</span><br />
<br />
<span class="font-size-5" style="color: #333300;">ഈ മണ്ണിന് മക്കടെ തുടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തില്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333300;">വെടിയുണ്ട ഏറ്റി ചിതറിച്ചു വഞ്ചകര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333300;">ഒരു കെട്ടു നോട്ടിനും നിമിഷ സൌഖ്യത്തിനും</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333300;">ജനനിയെ പോലും ഒറ്റി കൊടുപ്പവര്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333300;">അവരാണെവിടെയും പതിയിരിപ്പാണവര്</span><br />
<br />
<span class="font-size-5" style="color: #333333;">ഭരണ അധികാരികള് ജീവന്റെ വെട്ടവും</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333333;">സ്നേഹ നാളങ്ങളും ഊതിക്കെടുത്തുന്നു</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333333;">ഇരുളിനാല് തീര്ത്തൊരു കൊട്ടാര മുറികളില്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333333;">പാത്തിരിപ്പുണ്ടവര് സൂക്ഷിക്ക മക്കളെ</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #333333;">അരുതരുതു നിങ്ങള് പുറത്തെക്കിറങ്ങരുത്</span><br />
<br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;">ഒരു തരി വെട്ടവും പ്രാണനും കരുതുക</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;">ആരും വന്നെത്താത്തിടങ്ങൾ നീ തിരയുക</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;">അവിടെത്തിച്ചേരുക കാത്തിരുന്നീടുക</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;">ഇരുള് മൂടി ഈ ലോകം സ്വയം ഒടുങ്ങുംപോള്</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;">നവലോക സൃഷ്ടിക്കതുപകരിച്ചെക്കാം</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;"> </span><span class="font-size-5" style="color: #993300;">ഒരു തരി വെട്ടവും പ്രാണനും കരുതുക</span><br />
<span class="font-size-5" style="color: #993300;"> </span><span class="font-size-5" style="color: #993300;">നവലോക സൃഷ്ടിക്കതുപകരിച്ചെക്കാം</span><br />
<br />
<span class="font-size-6" style="color: red;">അതുവരെ മക്കളെ പുറത്തിറങ്ങീടരുത്-----</span></div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-9605108512579408442013-09-19T23:29:00.002-07:002013-09-19T23:31:01.949-07:00ശേഷം -------------<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h5 class="uiStreamMessage userContentWrapper" data-ft="{"type":1,"tn":"K"}">
<span style="color: blue;"><span style="background-color: white;"><i><span style="font-weight: normal;"><span style="font-size: large;"><span class="messageBody" data-ft="{"type":3,"tn":"K"}"><span class="userContent">അവസാനത്തെ ആളും ശ്മശാനത്തിന്റെ പടിയിറങ്ങി പോയി ---<br /> അപ്പോഴും കനലുകൾ എരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു --- <br /> ശ്മശാനം സൂക്ഷിപ്പുകാരനായ താടിക്കാരൻ ---<br /> റീത്തുകൾ വാരിക്കൂട്ടി ചവറ്റുകൊട്ടയിൽ കളയുന്ന തിരക്കിലും -- <br /> കഴിഞ്ഞു ------------<span class="text_exposed_show"><br /> ______________________________<wbr></wbr>____________________________<br /> ആരെങ്കിലും വരും നാളെയോ മറ്റെന്നാളോ ----<br /> ചെറുകുടത്തിലെ അവശേഷിപ്പും തേടി --- <br /> കഴുകി വെടിപ്പാക്കി വല്ല ആറ്റിലോ മറ്റോ കൊണ്ട് കളഞ്ഞു -- <br /> കർമങ്ങൾ ചെയ്തു അവസാനിപ്പിക്കും ----- <br /> അയാൾ കൈകാലുകൾ കഴുകി അയാളുടെ അനുവദിക്കപ്പെട്ട ഇടത്തേക്ക് ചുരുങ്ങി -- <br /> ഒരു ബലിക്കാക്ക കൂടണയാൻ പറന്നു --- <br /> ______________________________<wbr></wbr>_____________________________<br /> മൊബൈൽ മോർച്ചറിയുടെ ഓപ്പറേറ്റർ അതിന്റെ കണ്ണാടി അടപ്പ് അമർത്തി തുടച്ചു ---<br /> ""നാശം ചത്തവന്റെ ഭാര്യയുടെ കണ്ണീന്ന് വരുന്നത് ആസിഡ് ആണോ ?<br /> കണ്ണാടി മൊത്തം ഉരുകിപ്പോയീ "" --- അയാൾ പിറുപിറുത്തു ----<br /> ______________________________<wbr></wbr>_____________________________<br />
അവളുടെ എരിയുന്ന നെഞ്ചിലെ കനല് വീണു മരണവീടിന്റെ ഒരു ഭാഗത്ത് തീ പടര്ന്നു
തുടങ്ങുമ്പോൾ ---- ബന്ധുക്കൾ സഞ്ചയന ദിവസത്തെ സദ്യവട്ടത്തിനു
ചാർത്തെഴുതുന്നുണ്ടായിരുന്നു---<wbr></wbr>------------</span></span></span></span></span></i></span></span></h5>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-73941557165718248542013-09-08T07:07:00.005-07:002013-09-08T07:11:19.747-07:00ഡോഗ് ഷൊ --------<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><i><b><span style="color: red;">ഡോഗ് ഷൊ --------</span></b></i><u><i><b><span style="color: red;"> </span></b></i></u><span style="color: blue;"><b><br /> </b></span></span><br />
<i><span style="font-size: large;"><span style="color: blue;">മുന്തിയ ഇനമാണ് -- ലക്ഷങ്ങൾ വിലമതിക്കും -- <br /> ഒരുപാട് പ്രത്യേകതകൾ ഉണ്ട് !!<br /> ഭക്ഷണ ശീലം ആണ് പ്രധാനം ---<br /> അരിയാണിഷ്ടം -- പക്ഷെ വീട്ടുകാരിയെ കടിക്കും <br /> എന്നിട്ട് മുറുമുറുക്കും !!!</span></span></i> <br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b></b></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b><br /> <span style="color: red;">പെറ്റ്!!</span></b></span></span><span style="color: red;"> </span><span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b><br /> </b></span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: blue;">പുഴുവെന്നു കരുതി വളർത്തിയതാണ്--<br /> പാല് കൊടുത്ത് വളർത്തിയതാണ് -- <br /> തിരിഞ്ഞു കൊത്തിയപ്പോൾ ആണ് മനസിലായത് -- <br /> പാമ്പായിരുന്നു -- അതും മൂർഖൻ--</span></span> <span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b><br /> </b></span></span><br />
<br />
<span style="color: red;"><span style="font-size: large;"><b>തെറ്റ് </b></span> </span><span style="font-size: large;"><span style="color: blue;"><b><br /></b> </span></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: blue;">വ്യക്തി സ്വാതന്ത്ര്യം !! പൌര അവകാശം !!<br /> ഭാഗധേയ നിർണയം --ആഘോഷം ---<br /> എല്ലാം കൂടി ചേർത്തു പതിച്ചു നല്കിയതിനു നീല മഷി വച്ചൊരു കുത്ത് --വിരലിൽ <br /> അതിന്റെ വിഷം തീണ്ടി പൊടിയുന്നുണ്ട് ചോര എമ്പാടും</span></span></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-65209282451760619232013-09-01T13:19:00.004-07:002013-09-01T13:19:40.428-07:00അരണ്ട നിലാവെട്ടത്ത് <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<div class="xg_user_generated">
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">ഇരുള് മൂടിയ ആ വഴികള് അന്യമായിരുന്നില്ല എങ്കിലും അയാള് വളരെ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് നടന്നത് -- റബ്ബര് മരങ്ങള്ക്കിടയില് തീരെ പ്രകാശം</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">ഉണ്ടായിരുന്നില്ല -- എവിടെയെങ്കിലും ഒരു നായകുരച്ച്ചു തന്റെ സാന്നിധ്യം അറിയിക്കരുതെന്ന് അയാള് ആത്മാര്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചു ----</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">അരണ്ട നിലാവെട്ടത്ത് അങ്ങനെ ഏറെ നേരം പണിപ്പെട്ടു അയാള് -- ആ കുന്നിന്റെ ചെരുവിലെ തുറസ്സായ സ്ഥലത്തെത്തി -- ഇല്ല ഒട്ടും താമസിച്ചിട്ടില്ല</span>--<br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">മൂന്നു
പേരും അവിടെ തന്നെ ഉണ്ട് -- മെഴുകുതിരി വെട്ടത്തില് മദ്യപാനം തുടരുന്നു
--- അയാള് വാച്ചിലെ സമയം നോക്കാന് ശ്രമിച്ചു -- എട്ടു മണി കഴിഞ്ഞു ഇരുപതു
മിനുട്ട് -- പറഞ്ഞ സമയം ആകാന് ഇനിയും പത്തു മിനുറ്റ് ബാക്കി അയാള് ആ
ചെരുവിനു മുന്നിലെ മരത്തിന്റെ മറവിലേക്ക് ഒതുങ്ങി നിന്നു --- നാല് വര്ഷം
--നാല് വര്ഷത്തിനു ശേഷം അത് സാധ്യമാകാന് പോകുന്നു -- പദ്ധതി ഒട്ടും
പാളിപ്പോകരുതെ എന്ന് അയാള്പ്രാര്ത്ഥിച്ചു -- സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി -- പത്തു
മിനുട്ടിന് മണിക്കൂറുകളുടെ ദൈര്ഘ്യം -- അയാള് ചെറുതായി വിയര്ത്തിരുന്നു
-- മൂവര് സംഘത്തില് നിന്നും ഒരുവന് എഴുന്നേറ്റു എന്തോ പറഞ്ഞു അയാള്
ചെറിയ ടോര്ച്ചും തെളിച്ചു മരക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് നടന്നു --- തുടര്ന്ന്
രണ്ടാമനും --- മൂന്നാമന് ഒരു സിഗരട്ട് കത്തിച്ചു പുകയൂതി ആകാശം നോക്കി
ഇരിപ്പാണ് -- പോയവര് രണ്ടും ഇരുളില് മറഞ്ഞു എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തിയ ശേഷം
അയാള് മൂന്നാമനെ ലക്ഷ്യം ആക്കി മെല്ലെ നടന്നു ------</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">________________________________________________________________________________________________________</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">വയര്ലെസ്
സെറ്റിലെ മെസ്സേജുകള്ക്ക് മറുപടി നല്കിയ ശേഷം സുരേഷ് തന്റെ എതിരെ
ഇരിക്കുന്ന തടിച്ച പോലീസുകാരനെ നോക്കി അയാള് കൂര്ക്കം വലിക്കുകയായിരുന്നു
-- സാറേ സാറേ അയാള് ഉറക്കെ വിളിച്ചു ഉറക്കച്ചടവോടെ തടിച്ച പോലീസുകാരന്
പ്രതിവചിച്ചു "എന്താടോ"</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">"വിജയന്
സാറ് വല്ലോം കഴിച്ചോ ? " സുരേഷ് ചോദിച്ചു
"ഉവ്വല്ലോ നീ കഴിച്ചില്ലേ " മറുചോദ്യം -- "ഇല്ലാ സാര്" "എന്നാല് സുരേഷ്
പോയി വല്ലോം കഴിച്ചിട്ടു വാ സെറ്റ് ഞാന് നോക്കാം"-- ധൃതിയിൽ അയാള്
ആഹാരം കഴിക്കാന് ഒരുങ്ങുമ്പോള് പോലീസ് സ്റെഷന് മുന്നില് ഒരു ചെറിയ ആരവം</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">ആഹാരം
ഉപേക്ഷിച്ചു അയാളും വയര്ലെസ് മാറ്റി വച്ച് തടിച്ച പോലീസുകാരനും
വാതില്ക്കലേക്ക് നീങ്ങി -- ചോര പുരണ്ട വസ്ത്രങ്ങളും നീട്ടിയ കത്തിയുമായി
മാധവന് അകത്തേക്ക് കടന്നു വന്നു രണ്ടു പോലീസുകാരും ഞെട്ടി -- "സാര് ----കൊന്നു സാര് ----ഞാന്
കൊന്നു --നാല് വര്ഷം കാത്തിരുന്നു --എല്ലാം ചോദിച്ചു --എല്ലാ കണക്കും തീര്ത്ത്
ഞാന് കൊന്നു സാര് -- അവനാ റബ്ബർ തോട്ടത്തിന്റെ അപ്പുറത്തെ ചരിവില്
കിടപ്പുണ്ട് --- എനിക്ക് രക്ഷപ്പെടണ്ട സാര് -- ഞാന് കീഴടങ്ങുവാ " --
ഇത്രയും പറഞ്ഞു മാധവന് കുഴഞ്ഞു തറയില് വീണു -- "സാര് ഇച്ചിരി വെള്ളം "
-- വിജയന് എന്നാ ഹെഡ് കൊണ്സ്ടബിൾ തന്റെ ജൂനിയര് ആയ സുരേഷിനോട് പറഞ്ഞു
"ഇയാളെ ലോക്ക് അപ്പിലേക്ക് മാറ്റ് വെള്ളം കൊടുത്തോ ഞാന് എസ് ഐയെയും സീ ഐ
സാറിനെയും വിളിക്കട്ടെ -- സുരേഷ് കുപ്പിയില് ഇരുന്ന വെള്ളം മാധവന് നല്കി
മാധവന് വെള്ളം കുടിച്ച ശേഷം പതിയെ ലോക്ക് അപ്പിലേക്ക് നടന്നു -----------</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">__________________________________________________________________________________________________</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">ലോക്ക് അപ്പിൽ ഇരുന്നു മാധവന് ഒന്നൊന്നായി ആലോചിച്ചു --- അതിര്ത്തിയില്
ക്യാമ്പുകളില് കഴിച്ചു കൂട്ടിയ ചെറുപ്പകാലം --- ഒടുവില് ഒരു ലീവിന്
വന്നപ്പോള് അവളുടെ കഴ്ത്തില് താലി കെട്ടി സ്വന്തമാക്കിയത് --
പ്രസവസമയത്തെ അമിത രക്തസ്രാവം അവളും കുഞ്ഞും ഒരു ടെലെഗ്രാം ആയി ക്യാമ്പില് എത്തിയതും
---- പിന്നെ അമ്മയും അച്ഛനും അതെ വഴി പോയി മറഞ്ഞതും ------ടെലെഗ്രാം എന്ന് കേട്ടാലെ പേടിക്കുന്ന
അവസ്ഥ --- പെന്ഷന് ആയി നാട്ടില് തിരിച്ചെത്തുമ്പോള് ലക്ഷ്യം ഒന്നും
ഇല്ലായിരുന്നു ചിരിക്കാന് മറന്നു പോയ ദിനങ്ങള് --- അയല്ക്കാരനും
സഹപാഠിയും ആയ സുകുമാരന് മാത്രമാണ് ആകെ ഈ ലോകത്ത് ചിരിക്കാനും
സംസാരിക്കാനും ആയി ഉണ്ടായിരുന്നത് -- തടിമില്ലില് ഉണ്ടായ അപകടം ഒരു കൈയുടെ
സ്വാധീനം ഏറെക്കൂറെ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും സുകുമാരന് ആവുന്നതൊക്കെ
ചെയ്തു കുടുംബത്തിനു വേണ്ടി ജീവിച്ചു -- മാസാമാസം</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">മിലിട്ടറി
ക്യാന്റീനില് നിന്നു കിട്ടുന്ന കുപ്പിയുടെ ഇരുപുറവും ഇരിക്കുമ്പോ
സുകുമാരന് ഒത്തിരി കഥകള് പറഞ്ഞിരുന്നു സ്വപ്നങ്ങളും --- രണ്ടു മക്കളെയും
നല്ല ഭാവി നിലയില് എത്തിക്കുക മാത്രം ആയിരുന്നു അയാളുടെ </span>കിനാവുകൾ ---പഠിക്കാൻ മിടുക്കരായ ചിത്രശലഭങ്ങളെ പോലെയുള്ള രണ്ടു മക്കൾ --അവർ മാധവനും മക്കളായി --മാധവന് അവരുടെ പ്രിയപ്പെട്ട അമ്മാവനും ---<span class="font-size-4" style="color: navy;">അഴിയിട്ട വാതിലിനു മുന്നില് രണ്ടു പേരുടെ രൂപം തെളിഞ്ഞതോടെ മാധവന് ചിന്തയില് നിന്നും ഉണര്ന്നു -- നക്ഷത്ര ചിഹ്നത്തിന്റെ അധികാരം</span> പേറുന്നവരുടെ <br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">ചോദ്യങ്ങള്
മാധവന് എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം കൃത്യമായി പറഞ്ഞു --- എല്ലാം ----- പോലീസുകാർ പരസ്പരം
നോക്കി --- പിന്നെ മാധവനെ ലോകകപ്പില് വിട്ടു അവര് എന്തൊക്കെയോ പതിഞ്ഞ
സ്വരത്തില് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു --- മാധവന് തളർച്ച കൊണ്ടുള്ള മയക്കത്തിലേക്ക്
മെല്ലെ വഴുതി ---</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">___________________________________________________________________________________________________</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">അതെ
ഞാന് കൊന്നു ---------- നാല് വര്ഷം കാത്തിരുന്നു --- ഒടുവില് അവന്റെ
സ്നേഹിതര്ക്കു മദ്യം വെറുതെ നല്കി സ്വാധീനിച്ചു --- അവരയാളെ ഞാന് പറഞ്ഞ
സ്ഥലത്തെത്തിച്ചു ---സാറേ വെറും പന്ത്രണ്ടു വയസേ ആയ്രിരുന്നുള്ളൂ ---
എനിക്കിപ്പഴും കാണാം --- എന്റെ മോളുണ്ടായിരുന്ണേൽ അവളുടെ പ്രായം -- മാമാ
എന്ന് തികച്ചു വിളിക്കാതെ എന്നെ സ്നേഹിച്ച എന്റെ മോളാ ---എന്റെ ചിത്രശലഭം പോലുള്ള മോള് -- അവനു കൈ സ്വാധീനം
കുറവാ</span> സാറേ <span class="font-size-4" style="color: navy;">---അവനെക്കൊണ്ട് പറ്റത്തില്ല ---പിന്നെ
ഭാര്യ കൊച്ചുമോന് അവര്ക്കാകെ അവനെ ഉള്ളൂ --- എന്റെ മകളാ ---- എന്റെ പോന്നു
മോള് ചിന്നു -- നീല ഉടുപ്പിട്ട് അവള് സ്കൂളീന്ന് വരണതും കാത്തിരുന്നതാ
---- ഒടുവില് പൊട്ട കിണരിനകത്ത് നിന്ന് കിട്ടി ------ മൂന്നാം നാള് --- അന്നേ
ഞാന് എല്ലാരോടെയും പറഞ്ഞതാ അവനെ വിടത്തില്ല എന്ന് -- പതിനഞ്ചു വര്ഷം
അതിര്ത്തിക്കു കാവല് നിന്നതാ സാറേ -- സുബേദാര് മാധവന് ---അവന്റെ ഉയിര് എടുക്കുമ്പോ എനിക്ക് കൈ വിറച്ചില്ല സാറേ -- ആ കേസ് നടക്കുമ്പോ എല്ലാ സാക്ഷികളെയും അവന് കാശ് കൊടുത്ത് വിലക്കെടുത്തു --- അവന്റെ
അപ്പന്റെ കാശ് ഇഷ്ടം പോലെ ഉണ്ടായിരുന്നെ -- കാത്തിരുന്നു സാറേ -- അവനു
കിട്ടിയ ശിക്ഷ തീര്ന്നു വരാന് കാത്തിരിക്കുവാരുന്നു --- അവന് നേരെ ഇങ്ങു
വന്നില്ല--എവിടെയോ ജോലി സമ്പാദിച്ചു കഴിഞ്ഞു കൂടി -ഇപ്പം ഒരു ആഴ്ച മുന്പാ
ലീവിന്</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">വന്നത് പട്ടി --- ഇനി താമസിച്ചാല് അവന് രക്ഷപെടും --- ഇന്നലെ ആ കവലേല്
ചായക്കടെലിരുന്നു സ്കൂള് വിട്ടു പോണ പിള്ളേരെ അവന് നോക്കിയ നോട്ടം
കണ്ടപ്പോഴേ ഞാന് ഉറപ്പിച്ചതാ --ഇനി ഒരു നാള് കൂടി അവനു കൊടുക്കാൻ പാടില്ല എന്ന് --- എന്നെ
തൂക്കിക്കൊന്നോ സാറേ -- എന്നാലും ആ ദുഷ്ടനെ പേടിക്കാണ്ട് എന്റെ
നാട്ടുകാര്ക്ക് ഉറങ്ങാം--- പിള്ളേര്ക്ക് സ്കൂളില് പോകാം --എന്നെ
തൂക്കിക്കൊന്നോ സാറേ -- മാധവന് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു --</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">_____________________________________________________________________________________________________</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">സുരേഷ്
എന്ന ചെറുപ്പക്കാരൻ പോലീസിനു കൈകള് വിറച്ചിരുന്നു റിപ്പോര്ട്ട് എഴുതുമ്പോള്
പരിചയസമ്പന്നനായ വിജയന് വേണ്ട നിയമങ്ങള് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു --- മാധവനെ
കയറ്റിയ പോലീസ് ജീപ്പ് കോടതിയിലേക്ക് നീങ്ങി --</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">______________________________________________________________________________________________________</span><br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">ഫോണ്
റിങ്ങ് ചെയ്തു ആരാണാവോ ഈ സമയത്ത് വിജയന് ഫോണ് എടുത്തു "സാറേ സുരേഷാ --
സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു സാറേ ഇന്നാ മാധവന്റെ വിധി പറഞ്ഞു രണ്ടു വര്ഷം തടവ്
മാത്രം --- സാറ് പറഞ്ഞ പൊയന്റുകള് വച്ചെഴുതിയ കൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്കുറപ്പാ
-- എസ ഐ സാറും സന്തോഷത്തിലാ --- അവന്മാര് അപ്പീല് പോയാലും ഒന്നും
നടക്കില്ലാ എന്നാ സാറ് പറഞ്ഞെ --- ഇത്തവണ ശമ്പളം കിട്ടുമ്പോ സാറിനു എന്റെ വക
ഒരു ചിലവുണ്ടേ " സുരേഷ് ഫോണ് വച്ചു---- വിജയന് ദീർഘനിശ്വാസം ചെയ്തു ---
അകത്തിരുന്നു പഠിക്കുന്ന സ്വന്തം കുഞ്ഞുങ്ങളെ നോക്കി വെറുതെ പുഞ്ചിരിച്ചു
---- വിജയന് അപ്പോള് ഒരു പോലീസുകാരനായിരുന്നില്ല ---- പിതാവായിരുന്നു
രണ്ടു പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ പിതാവ്</span>---<br /><span class="font-size-4" style="color: navy;">_______________________________________________________________________________________-</span></div>
</div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-53473756530806161982013-09-01T12:41:00.002-07:002013-09-01T12:50:16.667-07:00ഉരഗ പ്രമുഖർ ഇടപെടുമ്പോൾ <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="postbody">
<div class="xg_user_generated">
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;"><a href="http://api.ning.com/files/ADPKkv1y6*NHRCXepCnxjle-HxespgWUuj9ApJZtjTM5O29jWAaSNouynNKmQUiOtuoIA-2J-2xjfm*2iCWFTaPRVOFrdRGz/Screenshot.png" target="_self"><img class="align-full" height="197" src="http://api.ning.com:80/files/ADPKkv1y6*NHRCXepCnxjle-HxespgWUuj9ApJZtjTM5O29jWAaSNouynNKmQUiOtuoIA-2J-2xjfm*2iCWFTaPRVOFrdRGz/Screenshot.png" title="" width="320" /></a></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">നഗരത്തിന്റെ
ഒഴിഞ്ഞ കോണില് എന്റെ കൊച്ചു വീട് ഭാര്യ ,കുഞ്ഞു, സര്ക്കാര് ജോലി
പ്രാരാബ്ദം -- എന്നാലും സുഖം !!! ടീ വീ ചാനലുകള് ,അയലത്തെ ഗേറ്റിന്റെ
മുന്നില് പരദൂഷണം, പത്രം വായന, ഉലകത്തിലെ സകല വിഷയങ്ങളെയും പറ്റി മാറ്റ് കുറഞ്ഞ അവലോകനം --- ഇതൊക്കെ ആയി ഒരു
സമാധാന ജീവിതം --- അന്ന് വരെ ----അന്നാണ് അത് സംഭവിച്ചത് രാവിലെ
പത്രവായനക്കൊപ്പം ഉള്ള ചായ എന്ന ഏര്പ്പാട് ഡെലിവര് ചെയ്യുന്നേരം ഭാര്യ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ആ രഹസ്യം റിവീൽ ചെയ്തു --- ആരോ കടന്നു കൂടിയിട്ടുണ്ടേ നമ്മുടെ ആവാസ വ്യവസ്ഥയില്
---ക്ഷണിക്കപ്പെടാത്ത അതിഥി !!! എന്റെ ലോക്കൽ അപസര്പക മസ്തിഷ്കം ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു
---- കണ്ടെത്തല് ഭയക്കണം എന്തെന്നാൽ അവന് ആള് ചില്ലറ അല്ല -- പത്തിക്കാരന്
തന്നെ എന്ത് കൊണ്ടും ഭീകരൻ ആയ ആയ ഉരഗ പ്രമാണി !!! -ഭാര്യക്ക് മതില് മേലെ കൂടി പരദൂഷണം സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്യുന്ന
അയല്കാരിയും , രാവിലെ പാല് തരാന് വരുന്ന പയ്യനും സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞു --തന്നെ
തന്നെ പത്തിക്കാരന് തന്നെ --- ചെറുതല്ല വലുത് തന്നെ ഈ ഉരഗ പ്രമുഖനെ എങ്ങനെ
നേരിടും -- എനിക്കാണേല് ഉരഗ ഭീതി ജന്മസിദ്ധം --സമാധാന പരമായ സഹവർത്തിത്വം
എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു പിടിച്ചു നിന്നു നോക്കി---ഏശിയില്ല ചത്തു കിടന്ന പൂച്ച , പൂഴി
മണ്ണിലെ പാടുകള് അങ്ങനെ തെളിവോടു തെളിവ് -- സന്ധ്യ ആകുമ്പോഴേ അടയുന്ന ജന വാതിലുകള് ----
ഉരഗസാന്നിദ്ദ്യം --പതിയെ ഭീതി വളര്ന്നു തുടങ്ങി ----ഉരഗ നിഷ്കാസന കർമിക്കായി ഉള്ള ലോക്കല്
അന്വേഷണം പരാജയപ്പെട്ടു --- ഉരഗപ്രമുഖനെ നേരിടാന് ആരും ഇല്ല !!രണ്ടിലോരാൾ മതി എന്ന് ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിച്ചു സഹധര്മിണി അവളുടെ വീട്ടിലേക്കു വണ്ടികയറി !!!ഇനി ഇത് സഹിക്കാന് ആകില്ല
--- ഹേ ഉരഗമേ നീ എന്റെ ശത്രു -- എനിക്ക് ഭയമാണ് --പക്ഷെ നിന്നെ
ഒഴിവാക്കെണ്ടാതെന്റെ ഏറ്റവും വലുതായ ഒരു ആവശ്യവും !!
നിന്നെ ഞാൻ കൊട്ടേഷൻ കൊടുത്ത് ഒഴിവാക്കും -- എന്നോടാണോ കളി ---======================================================================================
എന്റെ ജന്മ നാട് , ബസ് നിരങ്ങി നീങ്ങുമ്പോള് ചിന്തകള് ഭൂതകാലത്തേക്ക്
രയരപ്പന് , എന്റെ നാടിന്റെ അതിര്ത്തിയായ ചാവുകുന്നിന്റെ അപ്പുറത്തെ ചുരം
ഇറങ്ങി വന്ന ഒരു തമിഴു കുടുംബം , രയരപ്പന് ഭാര്യ മകന്-- പണ്ട് സജീവം
ആയിരുന്നതും ഇപ്പോള് അന്യം നിന്നു പോയതുമായ "കൃഷിപ്പണി " എന്ന വൻപിച്ച ഒരു അനാചാരം ഉണ്ട് (അലുവാലിയ വേർഷൻ)-ആ ഏര്പ്പാടിന്റെ
ഒരു വിദഗ്ദന് ആയിരുന്നു ശ്രീമാൻ രയരപ്പന് --വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഗ്രാമത്തില്
രയരപ്പന് ഇഴുകിചെര്ന്നു കുഞ്ഞുനാളില് വീട്ടിലെ മുതിര്ന്നവര്
പറയുമായിരുന്നു -- രയരപ്പന് രണ്ടാളുടെ ജോലി ഒറ്റയ്ക്ക്
ചെയ്യന്നവന്---അത്മാര്തത കൊണ്ട് ചെയ്യുന്ന ജോലിക്ക് കയ്യോപ്പിടുന്നവന് --
പണിയും കഴിഞ്ഞു കള്ളുഷാപ്പില് കേറി മോന്തി തമിഴു പാട്ടുകള് പാടി
വരമ്പുകള് താണ്ടുന്ന രയരപ്പന് -- അയാള് അയാളുടെ ഭാര്യക്കും ഏക മകന്
മണിക്കും ഭൌതീക സൌകര്യങ്ങള് വേണ്ടം വണ്ണം പ്രോവയ്ട് ചെയ്തിരുന്നു -
ഞങ്ങളുടെ കൌമാരത്തില് പുഴക്കരയിലെ കുളിക്കടവിനടുത്ത പോന്തക്കടുകളിലെ
മറവുകളില് ഇരുന്നു ഞങ്ങള് രയരപ്പന്റെ ഭാര്യയുടെ കറുത്ത ശരീരം കണ്ടാണ്
സ്ത്രീ ശരീരത്തിന്റെ അനാട്ടമിക്കൽ സീക്രട്സ് പഠിച്ചത് !! കറുപ്പാനെങ്കിലും അവര് സുന്ദരി
ആയിരുന്നു --- അതാണല്ലോ വല്ലപ്പോഴും മാത്രം നാട്ടില് വന്നു പോയിരുന്ന
ഡ്രൈവര് വേലായുധന് അവരെ കണ്ടു മയങ്ങിയതും ഒരു സുപ്രഭാതത്തില്
അയാളോടൊപ്പം അവരീ ഗ്രാമം വിട്ടതും !!!! താംബൂല കറ പിടിച്ച പല്ലുകള്
വെളിയില് കാട്ടി രയരപ്പന് പ്രതികരണം സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്തു "പോനാല് പോട്ടും"--- "മാല പുടവ അവ്വാള് എനക്ക് റൊമ്പ തലവലി ആയിരുന്തത് ഇനി മേല് ആവതു നിമ്മതി കിടക്കുമേ " എന്നിട്ടാ ടോപ്പിക്ക് കമ്പ്ലീറ്റായി മറന്നു കളഞ്ഞു 1!!--
എന്നാലും രയരപ്പന് മകന് മണിക്ക് വേണ്ടി സസന്തോഷം പണിയെടുത്തു അവനു
വേണ്ടത് പ്രോവയ്ട് ചെയ്തു പോന്നു --- മണി വളര്ന്നു -- അവന് പഠനത്തില്
മിടുക്കനായ കാരണം കോളേജു തലത്തിലും എത്തുകയും --- ഉത്തര ഇന്ത്യയില് ഒരു
ജോലി നേടി ഗ്രാമം വിടുകയും ചെയ്തു ----രയരപ്പന്റെ ജനറൽ ആയ ലയ്ഫ് സ്റ്റോറി
ഇത്രമാത്രം
============================================================================ </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;"> എന്നാല് പറമ്പില് തന്റെ ടെക്ക്നിക്കൽ എക്പെർട്ടീസ് ഉപയോഗിച്ചു പോരുമ്പോള് രയരപ്പന്
ഉരഗങ്ങളുമായി സമ്പര്ക്കത്തില് എത്തുക സാധാരണം -- പക്ഷെ
അവയോടുള്ള രയരപ്പന്റെ ഇടപെടൽ രീതി വളരെ വ്യത്യസ്തം--- ഉരഗ സമ്പർക്കം ഉണ്ടായാൽ ഉടനെ അവ രയരപ്പനാൽ ബന്ധനസ്തർ ആകയും തുടർന്ന് കള്ള് ചെത്തുകാരുടെ പക്കൽ കാണും വിധം ഉള്ള ചെറു കുടത്തിൽ സമരക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും --- ചാവ് കുന്നിന്റെ
അങ്ങേ ഭാഗം കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്നതിന്റെ ഇടയില് അവയെ ഉപേക്ഷിച്ചു
തിരികെ വന്നു പുഴയില് ഒരു കുളിയും കഴിഞ്ഞേ അയാള് പിന്നെ എന്തും
ചെയ്യുകയുള്ളൂ !! </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">(പണ്ടേ ഗ്രാമവാസികള് പോകാത്ത അഥവാ അതിനിഷ്ടപെടാത്ത ഒരു
ഇടം ആയിരുന്നു ഈ ചാവുകുന്നു പണ്ട് ഗ്രാമത്തില് വസൂരി പടര്ന്നെന്നും അന്ന്
മൃതദേഹങ്ങള് ചാവുകുന്നിന്റെ അങ്ങേ ഭാഗം ഉപേക്ഷിച്ചെന്നും അതിനാല് ആണ്
അതിനേ പേര് കിട്ടിയതെന്നും ഐതീഹ്യം -- വാമൊഴി പുരാണം ) കാലം കടന്നു
പോയപ്പോള് രയരപ്പന്റെ ഉരഗപ്രേമം വര്ധിച്ചു -- എവിടെ ഉരഗസാന്നിധ്യം
അറിഞ്ഞാലും അയാള് എത്തും ഒരുതരം ആത്മീയ വികാരത്തിന്റെ ഉച്ചസ്ഥായിയില്
ആകും അയാളപ്പോള് ആര്ക്കും മനസിലാക്കാന് ആകാത്ത ഭാഷയില് എന്തോ മന്ത്രം
പോലെ ഉരുവിട്ട് അയാള് ആ ഉരഗത്തെ ചാവുകുന്നെത്തിക്കും --- എന്നിട്ട് പതിവ്
കുളിയും ---അതിനു ശേഷം മധുപാന ഉത്സവവും ----പീ എസ സീ എന്ന കടമ്പ ചാടിക്കടന്നു ഗുമസ്തവേഷം
നേടി ഞങ്ങളില് ചിലര് ഗ്രാമം വിടും വരെ ഇതൊക്കെ ആയിരുന്നു കഥ
======================================================================== </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">നാട്ടില് അവശേഷിക്കുന്ന ബന്ധങ്ങളില് പ്രിയപ്പെട്ട കുഞ്ഞമ്മാവന് ,
ഞാനെത്തിയതിന്റെ സന്തോഷവും ഉച്ചയൂണും കഴിഞ്ഞു ഞാന് ആഗമന ഉദ്ദേശ്യം
വെളിപ്പെടുത്തുമ്പോള് രയരപ്പന്റെ വര്ത്തമാനകാലം വിശദീകരിച്ചു -- രയരപ്പന്
ഉന്മാദം പിടിപീട്ടിരിക്കുന്നു ഏക മകന് മണിയുടെ ഉത്തര ഭാരത ജീവിതത്തിനായുള്ള ക്ഷണം പുച്ചിച്ചു തള്ളി അവനെ മടക്കി അയച്ചത് -- നാട്ടിലെ കുടികിടപ്പവകാശം വിട്ടെറിഞ്ഞ് ചാവുകുന്നിന്റെ താഴ്വരയില് ആരും പോകാത്ത ഇടത്ത് കുടില് കെട്ടി
താമസിക്കുന്നത് --- കുടിലിനു ചുറ്റും ഉള്ള അവിശ്വസനീയം ആയ ഉരഗ സാന്നിധ്യം എന്റെ ആഗമന
ഉദ്ദ്ശ്യം നടക്കാന് സാധ്യത ഇല്ല എന്ന് കുഞ്ഞമ്മാവന്റെ വക ഒരു തീര്പ്പും
--- ജിജ്ഞാസയും നിരാശയും ഒക്കെ കൂടി ചേര്ന്ന് ഉണ്ടായ ഫ്രസ്റ്റ്രെഷൻ എന്ന ഫോറിൻ വികാരം എന്റെ കാലുകളെ രയരപ്പന്റെ
പുത്തന് ആവാസ വ്യവസ്ഥയിലേക്കു നയിച്ചതിൽ അത്ഭുതം വേണ്ടല്ലോ --- അവിടെ
എത്തുമ്പോള് ഒരു മനം മടുപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം --എന്റെ ജന്മനാ ഉള്ള ഉരഗ ഭീതി
വര്ധിച്ചു ---ഒന്നും വേണ്ടാ എന്ന് കരുതി തിരിച്ചു നടക്കാന്
ഒരുങ്ങിയ എന്റെ മുന്നില് അതാ നിൽക്കുന്നു സാക്ഷാൽ രയരപ്പന് !!!!!!!!! "കുഞ്ഞെപ്പോ വന്നു" എന്ന
ചോദ്യത്തിന്റെ പുറകെ "കുഞ്ഞിനെ പത്തിക്കാരന് മണക്കുന്നു " എന്നൊരു
അഭിപ്രായവും--- രയരപ്പന്റെ ഭൌതീക ശരീരം എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി -- വര്ഷങ്ങള്
അയാളില് ഒരു മാറ്റവും വരുത്തിയിരുന്നില്ല ഒരേയൊരു വിഷ്വല് ചേഞ്ച്
അയാളുടെ നീട്ടി വളര്ത്തിയ മുടി മാത്രം --- കറുത്ത ശരീരത്തില് ഇപ്പോഴും
മുഴച്ചു നില്കണ മാംസ പേശികള് !!! രയരപ്പനിപ്പഴും ചെറുപ്പം !!!!!!!
"കുഞ്ഞെന്താ ആലോചിക്കണേ ?--- സൂക്ഷിക്കണം കുഞ്ഞേ കുഞ്ഞിന്റെ ദേഹത്ത് </span><span class="font-size-4" style="color: navy;"><span class="font-size-4" style="color: navy;">പത്തിക്കാര</span>ന്റെ മണമുണ്ട് അവന് ദേഷ്യത്തിലാ " രയരപ്പന്റെ ഭാഷണം എന്റെ
ചിതകളില് നിന്നു എന്നെ വേര്പെടുത്തി -- കാര്യം വിശദീകരിക്കുമ്പോള്
രയരപ്പന് പറഞ്ഞു "സാരമില്ല നാന് വരാം -- നാളെ കാലത്ത് നാന് അവിടെ കാണും "
യാത്രക്കൂലിക്കായി എന്ന പേരും പറഞ്ഞു ഒരു ചെറുതുക ഏല്പിച്ചു തിരികെ നടക്കുമ്പോള്
എനിക്കെന്തോ അകാരണമായ ഒരു സന്ദേഹം തോന്നിയിരുന്നു ---
============================================================================= </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;"> പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെ രാവിലെ ഞാന് കണികണ്ടത് രയരപ്പനെ തന്നെ !!!! തികച്ചും
ദുരൂഹമായ രീതികളിലൂടെ മന്ത്രങ്ങളിലൂടെ രയരപ്പന് എന്റെ ശത്രുവിനെ
പുറത്തേക്കു വരുത്തുന്നതും ഒരു വളര്ത്തു മൃഗത്തെ പോലെ അതയാളെ
അനുസരിക്കുന്നതും കാഴ്ചക്കാരായി കൂടിയ അയല്ക്കാരെയും അമ്പരപ്പിച്ചു !!!
കുടത്തിലടച്ച ഉരഗ പ്രമുഘനുമായി രയരപ്പന് നടന്നു മറഞ്ഞു--ഇയാളിതും കൊണ്ടെങ്ങനെ നാട്ടിലേക്ക് പോകും എന്ന ചിന്ത ഉണ്ടായി എങ്കിലും -- അത് വേഗം മറന്നു ഞാന് പതിയെ സാധാരണ
ജീവിതം കൈവരിച്ചു ---- </span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">==============================================================================
ഒരവധിക്കാലം --- കുഞ്ഞമ്മാവന്റെ വീട്ടിലേക്കു കുടുംബ സമേതം ഒരു സന്ദര്ശനം
!!!!---- ഇടക്കെപ്പഴോ രയരപ്പന് ചിന്തയില് വന്നു--- ഇപ്പൊ അയാളെ ആരും
കാണാറില്ല അത്രേ --പകല് നേരം ധൈര്യശാലികൾ ആയ ചില ചെറുപ്പക്കാര്
അന്വേഷിക്കാന് ശ്രമിച്ചു എങ്കിലും അയാളെ കുടിലില് കണ്ടെത്താന് ആയില്ല !!
കുടിലില് ചാണകം മെഴുകിയ തറയില് വരച്ച കളങ്ങൾ --അത് നിറയെ പാമ്പുകൾ ഇഴഞ്ഞ പോലുള്ള പാടുകള്
-- തിരികെ വന്ന അവര് നന്നായി ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നും --- പിന്നെ
ആരും അങ്ങോട്ട് പോയിട്ടില്ല എന്നും അറിഞ്ഞു -</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="font-size-4" style="color: navy;">പിറ്റേന്ന് പ്രഭാതം ----
വെറുതെ നടക്കാന് ഇറങ്ങിയ എന്റെ കാലുകള് എന്ത് കാരണത്താൽ ആണ്
ചാവുകുന്നിലേക്ക് ചലിച്ചത് എന്നറിയില്ല --ചാവുകുന്നിനു സമീപം ആകെ മഞ്ഞു
മൂടിക്കിടന്നു കാഴ്ച പോലും വ്യക്തം ആയിരുന്നില്ല ----കാഴ്ച തെളിയുമ്പോള്
ഞാന് ഞെട്ടിത്തെറിച്ചു എന്റെ തൊട്ടു മുന്നില് രയരപ്പന്റെ കുടില് --------
വെളിയിലും തറയിലും ഇഴയുന്ന ആയിരക്കണക്കിന് ഉരഗങ്ങള് ---- ഞാന് പിന്തിരിഞ്ഞു ഓടാൻ ശ്രമിച്ചു --കഴിയുന്നില്ല ---- കാലുകള് മരവിച്ച പോലെ--- ഭീതി
എന്നില് നിറഞ്ഞു ----നിലവിളിക്കാന് ശ്രമിച്ച എന്റെ ശബ്ദം തൊണ്ടയില് കുരുങ്ങി
--- ഞാന് ആകെ വിയര്ത്തു --- ഒടുവില് തളര്ന്നു നിലത്തു വീഴും എന്ന്
തോന്നിച്ച നിമിഷം ശേഷിച്ച ശക്തിമുഴുവാന് ഉപയോഗിച്ചു ഞാന് നീങ്ങി ഒരു
മരത്തിന്റെ മറവില് പതുങ്ങി --- രയരപ്പനെ ഞാന് കണ്ടു പരിപൂര്ണ നഗ്നനായി
അയാള് ദേഹത്തിഴയുന്ന പാമ്പുകള് ---- രതിമൂർച്ചയിൽ എന്ന വണ്ണം അയാള്
ശബ്ദങ്ങള് പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു ഒടുവില് ------- അയാള് എഴുന്നേറ്റു
ഉറഗങ്ങളെ പോലെ തറയില് ഇഴഞ്ഞു ആ കുടിലും അതിന്റെ പരിസരവും പിന്നിട്ടു
ചാവുകുന്നിലേക്ക് ഉള്ള പാതയിലൂടെ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി ------ ഒപ്പം ആയിരമായിരം സർപ്പങ്ങളും ---- പെട്ടെന്ന് അയാൾ നിന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി എനിക്കയാളെ വ്യക്തമായി കാണാമായിരുന്നു
-- അയാള് എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു ഒന്ന് നാക്കുനീട്ടി ------
അയാളുടെ പിളര്ന്ന നാക്കെന്റെ അവസാന തുള്ളി ധൈര്യവും ചോര്ത്തി ------
ഞാന് എങ്ങനെയോ ഓടാന് തുടങ്ങി കുഞ്ഞമ്മാവന്റെ വീട്ടില് എനിക്ക് ബോധം
തെളിയുമ്പോള് നാളുകള് രണ്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു ആരുടേയും ചോദ്യത്തിന് ഞാന്
മറുപടി പറഞ്ഞില്ല കണ്ട കാഴ്ച സത്യമോ മിഥ്യയോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാന് ആവാതെ
വര്ഷങ്ങള്ക്കു ശേഷവും ഈ ഞാന് ====================================================================================
പക്ഷെ അതിനു ശേഷം ആരും രയരപ്പനെ കണ്ടിരുന്നില്ല എന്ന് നാട്ടില്
നിന്നറിയാന് കഴിഞ്ഞു ---- ഇടിഞ്ഞു വീണ കുടിലിനു മുന്നിലെ ഒറ്റയടി പാത
വീതികൂടിയ റോഡ് ആയതും ---ചാവുകുന്നിനെ ടിപ്പർ ലോറിയും ജെ സീ ബീയും കടത്തി കൊണ്ട് പോയതും --
എന്റെ ഗ്രാമം നഗരമാകാന് തുടങ്ങിയതും കേട്ടറിഞ്ഞു ----എന്നാലും
ചാവുകുന്നിനപ്പുറത്തെ കാടുകളില് എവിടെയോ അയാള് ഇന്നും ജീവനോടെ കാണും
എന്ന് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു --- കണ്ട കാഴ്ച സത്യമാണെന്ന് ചിലപ്പോഴെങ്കിലും
ഞാന് അറിയുന്നു
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</span></div>
</div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-7674490039302509932012-06-28T11:05:00.000-07:002012-06-28T11:05:25.651-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2 style="text-align: center;">
<u style="color: red;"><i style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "Helvetica Neue",Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: large;">വിലാപ സ്വരം</span></i></u> </h2>
<div style="text-align: center;">
ചിതയില് എന് ചിന്തകള് എരിയുന്ന ചൂടേറ്റു മിഴി നീറി നീരുറ്റി വീണിടുന്നു </div>
<div style="text-align: center;">
മനസ്സില് എന് മോഹങ്ങള് മൃതമായിട്ടഴുകിയത് വളമായി നോവിന്റെ വിള ഏറ്റുന്നു </div>
<div style="text-align: center;">
വളമായി...................... നോവിന്റെ വിള ഏറ്റുന്നു<br />
എവിടെ നീ ?------------------------<br />
എവിടെ നീ ? ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങള് പലവേള പങ്കിട്ടതോക്കെയും ഓര്മയാക്കി<br />
ഇഹലോക വേദനകള് ഒഴിവാക്കി ഏതോ പുതുലോകം തേടി നീ വിടപറഞ്ഞു --<br />
പുതു ലോകം തേടി നീ വിടപറഞ്ഞു !!!!<br />
ഇനിയെന്നോ ഒരുനാളില് എവിടെയോ കാണും എന്നോര്ത്തു ഞാന് നിന്നെയും കാത്തിരിപ്പൂ <br />
ഒരുവേള പോലും മറക്കുവാനാകാതെ വിരഹത്തില് നീറി ഞാന് കാത്തിരിപ്പൂ<br />
വിരഹത്തില് നീറി ഞാന് കാത്തിരിപ്പൂ --<br />
ഒരുമിച്ചു കണ്ട കിനാക്കളും മലര്വാടി നിറയെ തളിര്ത്തൊരു പുഷ്പങ്ങളും<br />
കരിഞ്ഞു കരിനീല നിറമായി അവയൊക്കെ മൃതമായി എന്നാലും കാത്തുവച്ച്ചു<br />
ഇനിയെന്നോ ഒരുനാളില് എവിടെയോ കാണും എന്നോര്ത്തു ഞാന് അവയൊക്കെ കാത്തു വച്ചു <br />
വൃഥസ്വപ്നം എന്നാലും കാവല് നിന്നു<br />
ഒടുവില് ഒരു നാള് നിന്നെ ഞാന് കണ്ടു ലൌകിക ഭോഗങ്ങള് നിറയുന്ന പുതു ലോകത്തില്<br />
ഹൃദയം തകര്ന്നു പോയ് ചിതറി തെറിച്ചു പോയ് ചുടുചോര നനവില് എന് കാലിടറി<br />
എന്നാലും ഇന്നും<br />
ഇനിയെന്നോ ഒരുനാളില് എവിടെയോ കാണും എന്നോര്ത്തു ഞാന് വീണ്ടും നിനക്കായ് കാത്തിരിപ്പൂ<br />
<br />
ഒരുവേള പോലും മറക്കുവാനാകാതെ വിരഹത്തില് നീറി ഞാന് കാത്തിരിപ്പൂ<br />
വിരഹത്തില് നീറി ഞാന് കാത്തിരിപ്പൂ --<br />
<br />
</div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
</div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-35683438975340679412011-09-13T07:07:00.001-07:002011-11-07T04:33:51.660-08:00ente pranayam<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: black;"><span class="font-size-4" style="font-size: large;">അന്ന്</span> </div><div style="color: black;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;">കണ്ണുകള് നിന്നെ മാത്രം കാണാനെന്നും......... <br />
ചുണ്ടുകള് നിന്നെ ച്ചുംബിക്കാനെന്നും ..................<br />
കാതുകള് നിന്നെ കേള്ക്കാനെന്നും ..................<br />
ഞാന് ഇല്ലായിരുന്നു എന്നില് എല്ലാം നീ .......................</span></div><div style="color: black;"><span class="font-size-4" style="font-size: large;"><br />
പിന്നെ</span> </div><div style="color: black;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;">കണ്ണുകള് കണ്ണ്നീരുറവ മാത്രമെന്നും ...................<br />
ചുണ്ടുകള് വിതുംബുവാന് മാത്രമെന്നും ..................<br />
കാതുകള് സാന്ത്വന സ്വരത്തിനു ദാഹിച്ചും ...........<br />
നീ ഇല്ലാതെ പിന്നെ ഞാന് എന്തിനെന്ന്...............</span></div><div style="color: black;"><span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-4" style="font-size: large;">ഇന്ന്</span> </div><div style="color: black;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;">കണ്ണുകളാല് പുതിയ സൌന്ദര്യങ്ങള് ചികഞ്ഞും ..............<br />
ചുണ്ടുകളില് വശീകരണ മന്ത്രം നിറച്ചും ....................<br />
കാതുകളാല് പുതു പ്രണയഗീതം തിരഞ്ഞും ..................<br />
നിനക്ക് ശേഷം ഞാന് ഇനിയും എന്ന് ............</span><br />
<span class="font-size-4" style="font-size: large;">ഇങ്ങനെയാണ് ഞാന് ആദ്യ പ്രണയനഷ്ടത്തിന്റെ വഴികളില് നിന്നും കയറി വന്നത് ............</span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-28994763322154507412011-09-13T07:06:00.001-07:002011-11-07T04:35:40.911-08:00maraviyude konukalil ninnu<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: black;"><span style="font-size: large;"><b><span class="font-size-3">ഞാനൊരു ചിത്രം വരച്ചു ............<br />
എല്ലാവര്ക്കും കാണാന് അത് പൊതുസ്ഥലത്ത് വച്ചു .................ആരും നോക്കിയില്ല ........<br />
പിന്നെ ഞാനൊരു ശില്പം മെനഞ്ഞു അതും അവിടെ കൊണ്ട് വച്ചു ...................<br />
ആരും കാണാതെ ആരും നോക്കാതെ അതവിടെ പൊടിപിടിച്ചു .....<br />
പിന്നെ ഞാന് കാവ്യമെഴുതി ഈണം ചേര്ത്തു പാടി ..........ശല്യപ്പെടുത്തരുതെന്ന് പൌരസമിതി .........<br />
<br />
ഞാനെന്റെ കൂരയിലേക്ക് മടങ്ങി .....<br />
എന്നിട്ടും ഞാന് വരക്കുകയും ,ശില്പം മെനയുകയും , കാവ്യം രചിക്കയും ചെയ്തു ...................<br />
ആരെയും കാണിച്ചില്ല ആരും കാണാന് വന്നുമില്ല ...................<br />
ഞാന് ആരെയും പ്രതീക്ഷിച്ചും ഇല്ല ...................<br />
ആരെയും തടഞ്ജിരുന്നും ഇല്ല ....<br />
<br />
അവള് പടികേറി വന്നതും ക്ഷണിക്കാതെയും അപ്രതീക്ഷിതമായും തന്നെ .......<br />
പലവട്ടം പറഞ്ഞതാണ് നിനക്ക് ഞാനല്ല എന്ന് ..........എന്നിട്ടും പോയില്ല .....<br />
എന്റെ മനസ്സില് മൃദുല വികാരങ്ങളെ ഉണര്ത്തുന്നതില് അവള് വിജയിച്ചു..........<br />
അങ്ങനെ അവള് എന്നിലെക്കടുത്തു ഞാന് അറിയാതെ ............... <br />
പുതിയ വഴിയില് ജീവിതം ഉത്സവമായി ..മദം നിറഞ്ഞു ......അത് ഉണ്മാദമായി ........<br />
<br />
പിന്നെ മദം ഇറങ്ങി ബോധം ഉണരും എന്നായപ്പോള് അവള് മധു പകര്ന്നു <br />
ഞാന് അബോധത്തില് കൂടുതല് ...........കൂടുതല് ..........മദിച്ചു...........<br />
മാറാല പിടിച്ച കണ്ണുകളിലൂടെ...........................മങ്ങിയ കാഴ്കാകളില്ലൂടെ .....<br />
എന്റെ സര്ഗ ശേഷി അവള് വില പറഞ്ഞു വില്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടില്ല എന്നല്ല <br />
എന്റെ പ്രതികരണ ശേഷിയില് അവള് മധു ചേര്ത്തു നേര്പ്പിച്ചിരുന്നു .........<br />
<br />
മാറാല മൂടിയ കണ്ണുകളിലൂടെ.......... മങ്ങിയ കാഴ്ചകളിലൂടെ ......<br />
അജ്ഞാതമായ ഒരു മുഖം 'ജാരന്' എന്ന് പരിചയപ്പെടുത്തി അവള് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു ......<br />
എനിക്കനങ്ങാനായില്ല ..........എന്റെ ചലനങ്ങള് അവള് മധു നല്കി തടഞ്ഞിരുന്നു .....<br />
പിന്നെ മാറാല എന്റെ ചുറ്റുമായപ്പോള് ........ഞാന് ഉറക്കം കൊതിച്ചു <br />
ചുറ്റും മാറാല മൂടി ....പാര്തന്ത്ര്യവും ഞാനും പരസ്പരം അലിഞ്ഞു .......<br />
<br />
<span style="text-decoration: underline;"><span class="font-size-3">പിന്നൊരു നാള്</span></span> <br />
<br />
അത്ഭുതം ....എന്നില് നിന്ന് പാരതന്ത്ര്യം ഒഴിഞ്ഞു പോയീ ........<br />
വിലയായി ഞാന് എന്റെ സ്വത്വം കൊടുത്തിട്ടാണെങ്കിലും ..........<br />
ഇപ്പോള് ഈ തെരുവില് നായ്കള്ക്കൊപ്പം എങ്കിലും .....ഞാന് സ്വതന്ത്രന് .....<br />
പക്ഷെ .... അവള് വിലയായി എടുത്ത എന്നിലെ പഴയ എന്നെ ......<br />
ഇന്നും നിഴലാക്കി നക്ഷത്രമെന്ന് ചൊല്ലി ചന്തകളില് വില്ക്കുന്നു എന്റെ സൃഷ്ടികള്ക്കൊപ്പം .........<br />
<br />
ഇവിടെ ഈ തെരുവില് തോല് മൂടി തളര്ന്നിരിക്കുന്ന രൂപം ഞാനാണ് <br />
അവിടെ ആ മധുശാലയില് കുഴഞ്ഞ നാവുകള് അനസ്വരമാക്കുന്നതെന്നെ തന്നെ ...<br />
ഇവിടെ ഈ നായകള്ക്കൊപ്പം ഞാന് എച്ചിലിനായി വാശി പിടിക്കുപോള് <br />
അവിടെ ആ ലേലം പറഞ്ഞു വാശി ഏറ്റി വില്കുന്നത് എന്നെയാണ് <br />
എന്റെ സൃഷ്ടികളില് ഞാനുന്ടെന്നരിഞ്ഞും ..അത് നോട്ടുകെട്ടുകള് ആയി മാറുമ്പോള്<br />
ജാരനൊപ്പം ഇരുന്നു കയ്യടിക്കുന്നത് അവളും ..........<br />
<br />
<span class="font-size-4">മറവിയുടെ കോണില് തോല് മൂടി ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു...........<br />
എന്നെ മറക്കുക ..........മരിച്ചു മഹാനാകുന്ന മലയാളികളുടെ ഒപ്പം<br />
കലണ്ടറില് ഒരു അക്കമാകാന് .........അപരിചിതരുടെ വാക്കാകാന് എനിക്ക് മനസില്ല <br />
എല്ലാറ്റിലും വലുത് സ്വാതന്ത്ര്യം തന്നെ അറിയില്ലേ ?.........</span></span></b></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-17522197241862519072011-09-13T07:04:00.001-07:002011-11-07T04:38:28.523-08:00ഓണം ഒരു ഒഴിഞ്ഞുപോയവന്റെ ഓര്മ കൂടിയാണ് !!!!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="postbody" style="color: black;"><div style="text-align: left;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;"><br />
</span></div><br />
<br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">"ആചാര്യാ ഇതാദ്യമായി ഞാന് നിങ്ങളുടെ വാക്കുകള് മറികടന്നു ........... ത്രിലോക പ്രശസ്തന് എന്ന് സഭാവാസികള് വാഴ്ത്തുന്ന ബലി ഒരു യുദ്ധം കൂടാതെ ഈ മണ്ണ് വിട്ടു നല്കുന്നു ..... <br />
ഒന്നല്ല ഒരായിരം പട വന്നാലും അത് നേരിടാനോ ജയിക്കാനോ ഉള്ള കഴിവ് നമുക്കുണ്ട് ഗുരോ .....<br />
<br />
അതറിയാം എന്നാലും ഒരു യുദ്ധം അതെപ്പോഴും നാശം മാത്രമേ ഉണ്ടാക്കൂ .....<br />
<br />
ഞാന് ജീവനെ പോലെ സ്നേഹിച്ച എന്നെ സ്നേഹിച്ച പ്രജകളെ ഒരു യുദ്ധത്തിലേക്ക് തള്ളി വിടാന് അതിന്റെ കെടുതികള് അനുഭവിപ്പിക്കാന് എനിക്കാവില്ല തന്നെ ..............<br />
<br />
അധികാരങ്ങളും രാജസ്ഥാനങ്ങളും ഒന്നും എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നില്ല ആചാര്യാ .................<br />
<br />
യുദ്ധഭൂമിയില് വീഴുന്ന ഓരോ പടയാളിയും അവശേഷിപ്പിക്കുന്ന അനാഥത്വം ആ കണ്ണ്നീരൊപ്പാന് ഒരു രാജാവിനും ഇന്നേവരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല ......................<br />
<br />
<span class="font-size-3">എന്റെ മണ്ണില് ഞാന് ജീവിക്കുന്ന ഈ മണ്ണില് അതൊഴിവാക്കാന് എനിക്ക് കഴിയും എങ്കില് ഞാനത് ചെയ്തിരിക്കും ....അതല്ലേ ശരി?"</span></span> <br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">ശുക്രാചാര്യന് ബലിയെ നോക്കി ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്ന് ദുഖവും രോഷവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകളില് നിറഞ്ഞു ........... <br />
ചുണ്ടുകള് വിറപൂണ്ടു .....അദ്ദേഹം പലതും ഓര്ക്കുകയായിരുന്നു .........അയല് നാടുകള് ആര്യന്റെ മേധാവിത്ത്വവും അവന്റെ അടിമത്തവും കൈക്കൊണ്ടു ഇന്ദ്രന്റെ ചക്രവര്ത്തിപദം അംഗീകരിച്ചപ്പോള് എന്നും കീഴാളന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില് ജ്വലിച്ച്ചത്......നിറം പകര്ന്നത് ബലിയുടെ മേല് അര്പ്പിക്കപ്പെട്ട വിശ്വാസം മാത്രം .......നാട്ടില് ച്ചിദ്രം സൃഷ്ടിച്ചു അത് മുതലെടുക്കാന് ശ്രമിച്ച്ചവരെയൊക്കെ പ്രജകള് തോല്പിച്ച്ചതും ബലി എന്നാ രാജാവിന്റെ പേരില് .........</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">ചര്വാകന്റെ വാക്കുകളില് വിശ്വസിച്ചു എല്ലാം ഒന്നായി കാണാന് ശ്രമിച്ച്ച ബലി ജനങ്ങളുടെ മനസില് ജീവിച്ചു .......</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">ആ ബലിയാണ് ഇന്നിപ്പോള് ഒരു ചെരുത്തുനില്പിനു പോലും തയാറാകാതെ എല്ലാ <br />
അധികാരവും പ്രച്ഛന്ന വേഷക് കാരനായ ഈ ആര്യന് സമര്പ്പിച്ചു പിന്മാറാന് ഒരുങ്ങുന്നത് .....</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">ആചാര്യന് മൌനം ഭജിക്കാന് ആയില്ല <br />
</span> <span class="font-size-3" style="font-size: large;">"ബലി നിന്റെ ജീവിതം പ്രജകലോടുള്ള നിന്റെ വാത്സല്യം എല്ലാം ഞാന് അറിയുന്നു എങ്കിലും ........</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">.നീ അവരുടെ രാജാവാണെന്നും .... രാജ്യരക്ഷ രാജാവിന്റെ കര്ത്തവ്യം എന്നും അറിയുക...............</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">ആയതിനാല്.......നീ നിന്റെ പ്രവര്ത്തി ചെയ്യുക ............</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">എന്തിന്റെ പേരില് ആയാലും പിന്തിരിഞ്ഞു ഓടുന്നത് ഒരു രാജാവിന് ഭൂഷണം അല്ല തന്നെ ........"<br />
<br />
</span> <span class="font-size-3" style="font-size: large;">ബലി പ്രതിവചിച്ചു.....................</span> <br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">".......ഗുരോ രാജ്യരക്ഷയാണ് രാജാവിന്റെ കര്ത്തവ്യം ....<br />
<br />
അലാതെ രാജാധികാരത്തിന്റെ രക്ഷയല്ല .......<br />
<br />
അതിനാല് തന്നെ ഞാന് എന്റെ കര്ത്തവ്യം മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത് ......<br />
<br />
അതിനാല് എന്നെ എന്റെ തീരുമാനം നടപ്പാക്കാന് അനുവദിക്കുക ....<br />
<br />
അങ്ങയെ ധിക്കരിക്കേണ്ടി വന്നതില് ദുഖമുണ്ട് എനിക്ക് മാപ്പ് തരിക .........<br />
</span> <br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">നടന്നകലുന്ന രാജാവിനെ ശുക്രാചാര്യര് ശപിച്ചു ........</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">.നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ ശാപം ഏറ്റു വാങ്ങി ബലി ....രാജവീധികള് പിന്നിട്ടു <br />
നിറകണ്ണുകളോടെ നോക്കി നിന്ന പ്രജകള് ......... <br />
അനുഗമിക്കാന് തുടങ്ങിയവരെ രാജാവല്ല രാജ്യം എന്ന് ഓര്മിപ്പിച്ചു ഇനിയും കാണാം എന്ന് ആശ്വസിപ്പിച്ചു മഹാബലി അറിയപ്പെടാത്ത ഏതോ നാട് ലക്ഷ്യമാക്കി പ്രയാണം തുടങ്ങി ...........</span> <br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">ഇന്ദ്ര സദസ്സില് .............<br />
ഇന്ദ്രന് ഏര്പ്പെടുത്തിയ ഗംഭീര സ്വീകരണവും സമ്മാനങ്ങളും തിരസ്കരിച്ച്ച വാമനന് ..........<br />
ആത്മനിന്ദ നിറഞ്ഞ ഭാവത്തോടെ ബലിയുടെ നാടിന്റെ അധികാരം ഇന്ദ്രനെ ഏല്പ്പിച്ചു പിന്വാങ്ങി...<br />
ഒന്നിനും കാത്തുനില്കാതെ സദസ്സ് വിട്ടിറങ്ങിയ വാമനന്റെ മനസില് ബലി എന്ന നൃപന്റെ ഓര്മ്മകള് കൊളുത്തിവലിച്ച്ചു......<br />
തടയാന് ശ്രമിച്ച ഇന്ദ്രനെ പുച്ഛഭാവത്തില് നോക്കി വാമനന് ....ഇത്രമാത്രം പറഞ്ഞു ....<br />
</span> <span class="font-size-3" style="font-size: large;">"ഇന്ദ്രാ നിന്റെ വാക്കുകള് കേട്ട് ചെയ്ത ഈ പ്രവൃത്തിയില് ഞാന് ഖേദിക്കുന്നു ........<br />
<br />
സുവര്ണ്ണ കിരീടങ്ങളുടെ താഴെ സുരന്മാര് രാജാവായിരിക്കുന്നത് മാത്രമേ നീ കാണുവാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളൂ .......<br />
.<br />
ഒപ്പം അവരുടെ ജുഗുട്സാവഹമായ സാമന്തഭാവവും <br />
<br />
പല അയുതം പ്രജകള് ആഗ്രഹിക്കുന്നത് നീ കണ്ടിട്ടേ ഇല്ല ഇന്ദ്ര ....<br />
<br />
അവരുടെ ആഗ്രഹവും അതിന്റെ പൂര്ണതയും ഞാന് കണ്ടു ............<br />
<br />
സ്വ്ര്ണകിരീടങ്ങളില് കരുതി വച്ചിരിക്കുന്ന ശക്തികള് അതുള്ക്കൊള്ളുന്ന ശിരസ്സിനു സുരലഹരി നല്കുന്നത് മാത്രമേ <br />
നീ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ .........<br />
നിന്റെ ശക്തി ഉപയോഗിച്ചു നിനക്കോ നിന്റെ സാമന്തര്ക്കോ അവരെ ഭരിക്കാനായെക്കും ......<br />
.<br />
പക്ഷെ ആ കിരീടത്തിനു കീഴെ ..<br />
<br />
അവരെന്നും ബലിയെന്ന നരന്റെ മുഖം തിരഞ്ഞുകൊന്ടെയിരിക്കും .......<br />
.<br />
ഒരു രാജാവ് ഭരിക്കുന്നതിലല്ല ആ രാജാവിനാല് <br />
ഭരിക്കാന് ആഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നതാണ് രാജാധികാരത്തിന്റെ മേന്മ ..............<br />
<br />
എന്നെ തടയണ്ട ഇന്ദ്രാ ചരിത്രത്തിലെ നിന്ദിക്കപ്പെടെണ്ടവരുടെ <br />
താളുകളിലേക്ക് ഞാന് ഒടുങ്ങട്ടെ ".........<br />
<br />
</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-4" style="font-size: large;">വാമനന് അകന്നു തിരിച്ചു വരവുകള് ഇല്ലാത്ത ഒരു യാത്രാപധത്തിലൂടെ</span> </div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-46520224699662749712011-08-19T21:26:00.001-07:002011-11-07T04:56:12.454-08:00ഗന്ധങ്ങളുടെ രസതന്ത്രം---------തിരികെ യാത്ര<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: black;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;">"ഗന്ധങ്ങളുടെ രസതന്ത്രം " എന്ന പുസ്തകം അടച്ചു വച്ചു അയാള് ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി ..<br />
മണി പത്തു കഴിഞ്ഞു ...രാത്രി താമസിച്ചു മാത്രം വരുന്ന പുത്രനെയോ <br />
"ഇന്ന് അല്പം ലെറ്റായെക്കും ഡിയര് " എന്ന് പറഞ്ഞു ക്ലബ്ബില് പോയ ഭാര്യയെയോ പ്രതീക്ഷിച്ചു ഉറക്കം കളയുന്നതില് അര്ഥം ഇല്ല .<br />
രീടിംഗ് ലാമ്പ് അണച്ചു അയാള് ഉറങ്ങാന് കിടന്നു <br />
"ഗന്ധങ്ങള്".......അതൊരുപാട് ഓര്മകളെ ഉണര്ത്തിയിരുന്നു <br />
കുഞ്ഞുനാളില് അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുമ്പോള് അമ്മയുടെ മുടിക്ക് കാച്ചെണ്ണയുടെ സുഗന്ധമായിരുന്നു ....<br />
ആ ഗന്ധം ഒരു വല്ലാത്ത സുരക്ഷിതത്വ ബോധം നല്കിയിരുന്നു എപ്പോഴും..........<br />
പിന്നെ പ്രായം തികഞ്ഞു മൂക്കിനു താഴെ രോമം മുളച്ച നാളുകള്<br />
മദ്യത്തിന്റെയും സിഗരറ്റിന്റെയും മണം പരിചിതമായത് അപ്പോഴല്ലേ ....<br />
അയലത്തെ ഭാനുമതി ചേച്ചിക്ക് വാടിയ മുല്ലപ്പൂ മണമായിരുന്നു ....മണക്കും തോറും മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന മണം <br />
...<br />
ഹോസ്റല് റൂമിന് പുകയുടെയും വിഴുപ്പിന്റെയും ദുര്ഗന്ധാമായിരുന്നു..............<br />
കെമിസ്ട്രി ലാബിന്റെ ആസിഡ് മണവും ....<br />
കൂട്ടുകാരിയുടെ പെര്ഫ്യൂം മണവും ....<br />
അവള് തരുന്ന സമ്മാനങ്ങളുടെ ഗള്ഫ് നാടിന്റെ മണവും ....<br />
അവള് പിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് എനിക്കരിയാതെ പോയ മണങ്ങള് ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞത് <br />
ഗള്ഫ് നാട്ടില് അവളുടെ അച്ഛന് ഒഴുക്കിയ വിയര്പ്പിന്റെ മണം അവള് പെഫുമിലോളിപ്പിച്ച്ചു <br />
എന്റെ ഭാവി കരുതി പിരിഞ്ഞപ്പോള് കണ്ണ് നീരിന്റെ മണവും ...കണ്ണ് നീരിനു മണമുണ്ടോ ഉണ്ടാവാതെ വരില്ല <br />
.......<br />
പിന്നെ കുറെ വര്ഷങ്ങള് ....നഗര ദുര്ഗന്ധം മാത്രം അറിഞ്ഞവ ...മരുന്ന് കമ്പനിയുടെ പ്രതിനിധിയായി അലയുമ്പോള് <br />
മരുന്നുകളുടെയും ഫര്മസികളുടെയും മടുപ്പിക്കുന്ന മണം മാറ്റിയിരുന്ന നേഴ്സ് കനക അവള്കൊരു സ്പിരിറ്റിന്റെ മണമായിരുന്നു <br />
ഒടുവില് മരുന്നുകളുടെ മോത്തക്കച്ഛവടക്കാരന് .....കാശുകെട്ടുകളുടെ മണം ലഹരിയായി <br />
അതിനിടെയാണ് ഡോക്ടര് സൂസനെ കണ്ടെത്തിയത് ....<br />
അവളുടെ അപ്പന്റെ കാസുകെട്ടുകളുടെ മണം മോഹിപ്പിച്ചതും <br />
ആദ്യ രാത്രി തന്നെ അറിഞ്ഞു അവള്ക്കു ഒരു മടുപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധാമാനെന്നു <br />
അതെന്തു എന്നറിയാതെ ഇത്രയും വര്ഷം ......<br />
........<br />
ഒരേയൊരു പുത്രന് ...<br />
വൈകിയെത്തുംപോള് അവനു മദ്യത്തിന്റെയും പെണ്കുട്ടികളുടെയും മണം <br />
നിയന്ത്രിക്കനോരുമ്പോള് അവന്റെ കണ്ണുകളില് പകയുടെ മണം <br />
നിസ്സഹായനായി ....ഞാന് <br />
വല്ലപ്പോഴും വേലക്കാരിയുടെ വിയര്പ്പുകലര്ന ഗന്ധം മണത്ത്<br />
ഒരു നാള് അവളില് എന്റെ പുത്രന്റെ ഗന്ധം ....കരഞ്ഞു കാലില് വീണവള് വിശപ്പിന്റെ കഥ പറഞ്ഞു <br />
..........<br />
ഓര്ത്ത് കിടക്കുമ്പോള് ഭാര്യ എത്തി <br />
"എന്താണ് ഒരു ഉറക്കമില്ലായ്മ '<br />
കുളിച്ചിട്ടാണ് വന്നതെങ്കിലും അവളില് ആകെ ഉണ്ടായിരുന്നത് <br />
നഗരത്തിന്റെ ദുര്ഗന്ധവും എനിക്കറിയാത്ത ഏതൊക്കെയോ പുരുഷന്മാരുടെ ......<br />
...........<br />
മുറിയിലെ ഗന്ധം മാറി മാറി വന്നു <br />
മോര്ച്ച്ചരിയുടെ മണം ഞാന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു ...അത് കൂടിക്കൂടി വന്നു <br />
ഞാന് ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീഴുകയായിരുന്നു <br />
ഉണരുമ്പോള് ....................<br />
ഇവിടെയൊക്കെ</span><span style="font-size: large;"> </span><span class="font-size-3" style="font-size: large;">കാച്ചെണ്ണയുടെ</span><span style="font-size: large;"> </span><span class="font-size-3"><span style="font-size: large;">മണം നിറയും എന്ന് വെറുതെ ആശിച്ചു ....</span><span style="font-size: large;"><br />
</span><span style="font-size: large;"> ഭയത്തോടെ ഞാന് .....</span><span style="font-size: large;">.........</span>..</span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-80104724610930342992011-08-19T21:25:00.000-07:002011-11-07T04:45:10.821-08:00അന്നൊരു നാളില് ...........<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: #444444;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #444444; text-align: left;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;"><b>ഇന്നലെ രാത്രിയേ ആരും ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല .......</b></span></div><div style="color: #444444;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;"><b> .ഇന്തോനേഷ്യയില് കടലിനടിയില് ഭൂകമ്പം ഉണ്ടായതും അത് തിരമാലകളെ വാനോളം ഉയര്ത്തിയതും ........<br />
നാട്ടിലെ കടല്തീരം കടലെടുത്തു പോയതും ........<br />
ടീവി ഇടതടവില്ലാതെ ശബ്ദിച്ചു .....<br />
ടെലിഫോണുകള് സന്ദേശം കൈമാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു ....<br />
കാളുകളുടെ ബാഹുല്യം കാരണം നെറ്റ്വര്ക്ക് പലപ്പോഴും ജാമായി അത് ടെന്ഷന് കൂടുതല് വര്ധിപ്പിച്ചു .....<br />
ടീവിയില് കണ്ട ഹെല്പ് ലൈന് നമ്പരുകളിലേക്ക് ടെലഫോണ് സന്ദേശങ്ങള് തിരമാലകള് പോലെ തന്നെ പ്രവഹിച്ചു ....<br />
<br />
ഞങ്ങളുടെ മുറിയില് താമസിക്കുന്നവരില് ആരും തീരത്ത് വീടുള്ളവരായിരുന്നില്ല......<br />
പക്ഷെ ഞങ്ങളുടെ മനസിലെ താമസക്കാരില് ....<br />
ദാസന് , ജോസ് , അബ്ദു തുടങ്ങി ഞങ്ങള് വല്ലപ്പോഴും മാത്രം കാണുന്ന മറ്റു ചിലര്<br />
അവരില് പലരെയും വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നുമില്ല ...........</b></span></div><div style="color: #444444;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;"><b>എല്ലാവരും ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു ....<br />
<br />
പെട്ടെന്നാണ് അബ്ദുക്ക ഓടിക്കേറി വന്നത് <br />
"എടൊ അന്റെയൊക്കെ കയ്യീ കായിരിപ്പുണ്ടോ"<br />
"എന്താ അബ്ദുക്കാ എത്രയാ വേണ്ടേ "<br />
"നമ്മടെ ദാസങ്കുട്ടീന്റെ പോര കടലെടുത്തു പോയിന് ....ആളാപായോം ....പടച്ചോനെ അധികോന്നും ആക്കല്ലേ ...കായി എത്രയാന്ന് ചോയിച്ച്ചാ അങ്ങനെ കണക്കൊന്നും ഇല്ല ഒള്ളതെട് ...ഒരേ എങ്ങനെയും കേറ്റി വിടട്ടെ "<br />
ഞങ്ങള് ഉള്ളതെല്ലാം പെറുക്കി അബ്ദുക്കയെ എല്പിക്കുംപോ അബ്ദുക്ക തുടര്ന്നു<br />
"ജോസൂട്ടി ഇന്നലെ രാത്രി തന്നെ ദുബായീല് പോയീ ഓന്റെ അനുശന് അവിടുണ്ടല്ലോ ഒരെയും കൂട്ടി പുറപ്പെട്ടിട്ട്ണ്ടാവും എന്തേലും <br />
കുയപ്പ്ണ്ടെകീ വിളിച്ചാല് മതീന്ന് പറഞ്ഞിനു ഒനോടെ അതാവും വിളിക്കാഞ്ഞേ"<br />
കാശും വാങ്ങി പോകാന് നേരം രവിയാണ് ചോദിച്ചത് <br />
"അബ്ദുക്ക ഇങ്ങളെ വീടും കടപ്പുറത്തല്ലേ "<br />
"ബെജാരാവണ്ട അവിടെ കുയപ്പോന്നും ഇല്ലട "<br />
അബ്ദുക്ക കടന്നു പോയി ഞങ്ങള് നാട്ടിലും ഇവിടെയും ഉള്ള പരിചയക്കാരെ വിളിച്ചു ആര്കും കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല എന്നുരപ്പക്കുന്നത് തുടര്ന്നു<br />
<br />
അര മണിക്കൂര് ആയിക്കാണും അബ്ദുക്കയുടെ കൂടെ ജോലിയെടുക്കുന്ന അരവിന്ദന് പെട്ടെന്ന് കയറി വന്നു <br />
"രവീ അബ്ദുക്കയെ രാവിലെ കണ്ടിരുന്നോ "<br />
'ഉവ്വ് ഇവിടെന്നിപ്പോ അര മണിക്കൂര് മുന്പേ പോയതാണല്ലോ ...ദാസനെ കേറ്റി വിടണം എന്നും പറഞ്ഞു പോയതാ എന്താടാ നിന്റെ മുഖം വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നെ എന്തെങ്കില്ലും കുഴപ്പം "<br />
"അബ്ദുക്കന്റെ വീടും വീട്ടുകാരേം എല്ലാം കടല് കൊണ്ട് പോയെടാ ഇന്നലെ രാത്രിയേ നാട്ടീന്നു വിളിച്ചു പറഞ്ഞതാ ഇപ്പൊ വിളിച്ചിട്ട് കിട്ടുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ആരോ നമ്പര് തപ്പി കമ്പനീല് വിളിച്ചു അവരാനെന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് ഈശ്വരാ ഇങ്ങേരെങ്ങോട്ട്ടു പോയീ "<br />
ഞങ്ങള് സ്തബ്ദരായി <br />
എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടു നിന്ന അബ്ദുക്കയാണോ ദാസനെ നാട്ടില് അയക്കാന് കാശും ചോദിച്ചു .........<br />
രവി മൊബൈലിലൂടെ ദാസനെ തപ്പി <br />
ദാസന് വിതുമ്പുകയായിരുന്നു അബ്ദുക്ക കൂടെ വന്നില്ല എന്നും വേറെ ആരെയോ പാസ്പോര്ട്ട് വാങ്ങി കൊടുക്കനുന്ടെന്നും പറഞ്ഞു പോയതായി ദാസന് സ്ഥിരീകരിച്ചു ....<br />
ഞങ്ങള് പുറത്തിറങ്ങി അബ്ദുക്ക പോകാന് സാധ്യത ഉള്ള ഇടങ്ങള് തേടി ...........<br />
<br />
ഒരിടത്തും കാണാഞ്ഞു ഒന്ന് കൂടെ മുറിയില് നോക്കാം എന്ന് കരുതി <br />
അബ്ദുക്കയുടെ താമസ സ്ഥലത്ത് എത്തുമ്പോള് അവിടെ അബ്ദുക്ക ...<br />
തറയില് ഇരുന്നു കട്ടിലില് മുഖം ചേര്ത്തു വച്ചു കരയുന്ന അബ്ദുക്കയെ പിടിച്ചെഴുന്നെല്പിച്ച്ച രവിയുടെ തോളില് തല വച്ചു <br />
പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ അബ്ദുക്കയെ എങ്ങനെ സമാധാനിപ്പിക്കും എന്നോര്ത്തു ഞങ്ങളും .............<br />
<br />
"എല്ലാം കൊണ്ടോയെടാ പോരേം ഉമ്മേം വാപ്പേം എന്റെ അയലോക്കോം നാടും എല്ലാം ...................മയ്യത്ത് പോലും തന്നില്ല ........<br />
തന്നാലും കബരടക്കനെക്കൊണ്ടുള്ള പള്ളീം ഓര് കൊണ്ടോയേ ...........പിന്നെ ഞമ്മ എന്തിനായിട്ട ഒരോടെ പോവാന് ആണെങ്കീ ഇബടേം അടുത്തു കടലില്ലേ........................................"<br />
.................................................................................<br />
.................................................................................<br />
...............................................................................</b></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-85649750854940613712011-08-19T21:23:00.000-07:002011-11-07T04:46:44.937-08:00ഒറ്റക്കയര് ഇട്ട ഊഞ്ഞാല്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: #666666;"><span style="font-size: large;"><b><i><span class="font-size-2">പ്രീയപ്പെട്ട ജ്യേഷ്ടന് ,<br />
ഞാന് സുഖമായി എത്തിച്ചേര്ന്നു , ഇവിടെ കമ്പനിയില് ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങി, നമ്മുടെ നാട് പോലെ അല്ല ,വലിയ നഗരമാണ് ചില മലയാളി സുഹൃത്തുക്കളെ കിട്ടിയത് കൊണ്ട് കാര്യങ്ങള് എളുപ്പമായി, താമസവും വലിയ കുഴപ്പമില്ല , അമ്മയുടെ ആരോഗ്യം ശ്രദ്ധിക്കണം അനിയത്തിമാരോട് തുടര്ന്ന് പഠിക്കാന് ഉള്ള തയരെടുക്കാന് പറയണം ,ശമ്ബളം കിട്ടിയാലുടനെ കാസയച്ച്ചു തരാം ,എല്ലാരോടും അന്വേഷണം പറയുക...നിര്ത്തുന്നു ശേഷം അടുത്ത കത്തില്<br />
<br />
എന്റെ മിനിക്കുട്ടിക്ക്<br />
ഇവിടെ വന്നിട്ട മാസം ഒന്ന് തികയുന്നു ....നിന്നെ കാണാന് വല്ലാതെ കൊതിയാകുന്നു മോളെ , സാരമില്ല എല്ലാം നമുക്കും കൂടി വേണ്ടിയല്ലേ ..പിന്നെ ഇവിടെ എനിക്ക് പ്രയാസം ഒന്നുമില്ല ...കുറച്ചു നല്ല കൂട്ടുകാര് ഉണ്ട് , അടുപ്പമുള്ള ഒന്ന് രണ്ടു പേര്ക് നമ്മുടെ കാര്യവും അറിയാം അവന്മാരിപ്പോള് എന്നെ കളിയാക്കി കൊണ്ടിരിക്കയാണ് ...അന്ന് വീട്ടിനു പിന്നില് വച്ചു ചെയ്ത പോലെ നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒരുമ്മ തരാന് തോന്നുന്നു ..വരട്ടെ ലീവിന് വരുമ്പോള് ആകാം ...നോക്കിക്കോ<br />
<br />
പിന്നെ അമ്മാവന് കൊടുക്കാനുള്ള കാശു കഴിയുന്നതും പെട്ടെന്നയക്കാം, അതുവരെ നിന്റെ അപ്പന് വീട്ടില് ചെന്നുടക്കാണ്ട് നോക്കിക്കോണേ<br />
അമ്മായിയോട് പറഞ്ഞാല് മതി .പിന്നെ പഠിപ്പ് ഉഴപ്പരുത്..ഡിപ്ലോമ കഴിഞാല് നിന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ ഡിഗ്രിക്ക് ചേരാനാകും. നിന്നെ ഒരു എഞ്ചിനീയര് ആയി കാണുക എന്നത് അമ്മാവനെ പ്പോലെ എനിക്കും ആഗ്രഹമുള്ള കാര്യമാണ് . മൂന്നു വര്ഷം തികക്കാതെ തിരികെ വരാന് സാധ്യതയില്ല . കടങ്ങളൊക്കെ വീടി സമധാനമായിട്ടെ ഞാന് ഇവിടം വിടുകയുളൂ നമുക്കും വേണ്ടേ മോളെ ശാന്തമായ ഒരു ജീവിതം..<br />
എല്ലാം ശരിയാകും ..നിര്ത്തട്ടെ നിന്റെ സ്വന്തം .......<br />
<br />
പ്രിയപ്പെട്ട രവീ<br />
<br />
എല്ലാവര്ക്കും സുഖമെന്ന് കരുതുന്നു , എല്ലാവരെയും അന്വേഷിച്ചതായി പറയണം , പാലക്കാട്ട് നിന്നും ഷാജി വിളിക്കാറുണ്ടോ ? പിന്നെ രമേശിനോട് പാസ്പോര്തിന്റെ കോപി അയച്ചു തരാന് പറയുക .നിന്റെ ജോലി എന്തായി പുതിയ ലിസ്റ്റില് പന്ത്രണ്ടാമാതല്ലേ പേര് ? ഉടനെ കിട്ടുമെന്ന് ഉറപ്പിക്കാം നിര്ത്തട്ടെ സ്വന്തം ..........<br />
<br />
പ്രിയപ്പെട്ട ചേട്ടന്<br />
<br />
എല്ലാവര്ക്കും സുഖമല്ലേ .. പിന്നെ ബാങ്കിലെ ലോണ് ഇനി രണ്ടു തവണ കൂടിയല്ലേ ബാക്കിയുല്ലോ ഇതിനോടൊപ്പം അയക്കുന്ന കാശു കൊണ്ട് അത് ക്ലോസ് ചെയ്യണം ..പിന്നെ ചേട്ടന്റെ കട പുതുക്കിയ ശേഷം കച്ചോടം നന്നായി എന്ന് കേട്ടതില് സന്തോഷം എനിക്കിവിടെ ഒരു ചിട്ടി ഉള്ളത് ഉടനെ കിട്ടും .അത് കിട്ടിയാലുടന് രമയുടെ കല്യാണം ആലോചിക്കാം . പിന്നെ ബാങ്കില് നിന്നും പുതിയ ഒരു ലോണ് കൂടി നോക്കണം ആദ്യത്തേത് കൃത്യമായി അടച്ച കൊണ്ട് കിട്ടാന് പ്രയാസമുണ്ടാവില്ല എന്ന് കരുതുന്നു .അത്യാവശ്യം സ്വര്ണം ഒക്കെ വാങ്ങണം വീടും ഒന്ന് ശരിയാക്കണം. രമയെ കാണാന് വരുന്ന കൂട്ടര് നമ്മളെ പറ്റി മോശമായി കരുതരുതല്ലോ .<br />
രണ്ടു വര്ഷം പോയതറിഞ്ഞില്ല എന്നാലും കാര്യങ്ങള് വിചാരിച്ച പോലെ നടന്നല്ലോ അത് മാത്രമാണ് സമാധാനം .പിന്നെ എനിക്ക് വേണമെങ്കില് ഇപ്പോള് ലീവ് കിട്ടും എങ്കിലും ഞാന് വരുന്നില്ല .രമയുടെ കല്യാണം സരിയായാല് അപ്പോള് ഇതും ചേര്ത്ത് എടുക്കാം എന്ന് കരുതുന്നു .അമ്മയോട് മരുന്ന് മുടക്കരുത് എന്ന് പറയണം . പിന്നെ എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരന് ഉടനെ ലീവിന് വരും രാമക്കും പോടിമോള്കും ചിലത് കൊടുത്തയക്കുന്നു അവനതവിടെ കൊണ്ട് തരും .<br />
കൂടുതല് നീട്ടുന്നില്ല നിര്ത്തട്ടെ ...................എന്ന് സ്വന്തം<br />
<br />
എന്റെ മിനിക്കുട്ടിക്ക്<br />
<br />
നിനക്കെന്തു പറ്റീ ഇപ്പൊ പഴയത് പോലെ കത്ത് കാണുന്നില്ല . പിന്നെ പുതിയ ജോലി എങ്ങനുണ്ട് . പാര്ട്ട് ടൈം ആയി ഡിഗ്രിക്ക് ശ്രമിച്ചൂടെ, ഹോസ്റ്റല് താമസം കുഴപ്പമില്ല എന്ന് കരുതുന്നു. നാട്ടില് അമ്മാവനും അമ്മായിക്കും സുഖമല്ലേ . കടം വീട്ടിയത് കൊണ്ട് അമ്മാവന് ഇപ്പോള് എന്നെ ചീത്ത വിളിക്കുന്നത് കുറച്ചു കാണും എന്ന് കരുതാം . പിന്നെ എഴുത്ത് മുടക്കല്ലേ മോളെ ആകെ ഒരു ആശ്വാസം അത് മാത്രാമാണ് .<br />
<br />
നിന്നെ കാണാനും ഒന്ന് കീട്ടിപ്പിടിച്ച്ചുമ്മ തരാനും കൊതിയാകുന്നു ....വരട്ടെ രമക്ക് വിവാഹം ആലോചിക്കാന് ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അങ്ങനെയാണെങ്കില് അപ്പോള് വരും ..അമ്മാവനോട് നമ്മുടെ കാര്യം അപ്പോള് സംസാരിക്കാം എന്ന് കരുതുന്നു .<br />
<br />
പിന്നെ രവിയുടെ ഓഫീസി നിന്റെ ഓഫീസിനടുത്താണ് എന്നവന് എഴുതിയിരുന്നു നന്നായി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കില് അടുത്ത ഒരാളായല്ലോ .അത്രയും സമാധാനം .. നിര്ത്തട്ടെ നിന്റെ ഓര്മകളില് ഒരായിരം ച്ചുംബനങ്ങലോടെ ....<br />
<br />
പ്രിയപ്പെട്ട രവീ<br />
<br />
എല്ലാവര്ക്കും സുഖമല്ലേ , നിന്റെ പ്രൊബേഷന് തീരാന് ഇനി രണ്ടു മാസം കൂടി , ഷാജിയുടെ കല്യാണക്കാര്യം അറിഞ്ഞെങ്കിലും ഇപ്പൊ വരാനകുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല .നോക്കട്ടെ .പിന്നെ രമേഷിന്റെ വര്ക്ക് സൈറ്റ് ഇവിടെ നിന്നും കുറെ ദൂരത്താണ് വിളിക്കാറുണ്ട് ഇപ്പൊ രണ്ടു മാസമായി കണ്ടിട്ട.<br />
പിന്നെ മിനിക്കുട്ടിയെ ഇടക്ക് കാണണം അവളവിടെ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകരുത് ...നീ അടുത്തുള്ളത് ഒരു സമാധാനം തന്നെ ...<br />
വീട്ടില് എല്ലാരേയും അന്വേഷിച്ചതായി പറയണം . നിര്ത്തട്ടെ<br />
<br />
പ്രീയപ്പെട്ട ചേട്ടന്<br />
<br />
രമയുടെ കല്യാണം നന്നായി നടന്നു എന്നറിഞ്ഞതില് സന്തോഷം. രമേഷിപ്പോ നാട്ടില് ഉണ്ടല്ലോ അവന് വരുമ്പോള് കല്യാണ കാസറ്റിന്റെ ഒരു കോപി കൊടുത്തയക്കണം .. ഇവിടെ ഇപ്പോള് സീസന് ആണ് നല്ല വര്ക്ക് ഉണ്ട് അത് കൊണ്ടാണ് ലീവ് കിട്ടാത്തത് .<br />
പിന്നെ ചേട്ടന്റെ വിവാഹ തീരുമാനം എന്തായാലും നന്നായി .അപ്പോഴെങ്കിലും ലീവ് കിട്ടിയാല് മതിയായിരുന്നു ...കഴിഞ്ഞ കത്തിനോടൊപ്പം വീടിന്റെ ഫോട്ടോ അയച്ചത് വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ...പക്ഷെ മരങ്ങളൊക്കെ മുറിച്ചു മാറ്റിയത് വല്ലാതെ തോന്നി ..പ്രത്യേകിച്ചു ആ തേന്മാവു ..പിന്നെ ഇപ്പോഴത്തെ രീതികളും കൂടി നോക്കണമല്ലോ ...ഒരു മാവ് പിന്നംപുരത്തെങ്കിലും വച്ചു പിടിപ്പിക്കണം ....<br />
<br />
ചേട്ടന് ചോദിച്ച അത്രയും കാശു ഇപ്പോള് എടുക്കാന് പ്രയാസമാണ് ...ഉണ്ടായിരുന്നതും പിന്നെ അടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളോട് കടവും വാങ്ങിയാണ് രമക്ക് കല്യാണ അവസ്യത്തിനുള്ളത് തികച്ചത് സാരമില്ല ഈ സീസന് കഴിയുമ്പോ കടം വീട്ടനാകും അപ്പൊ തീരച്ച്ചയായും അയക്കാം ..ശരിക്കും ഓവര് ടൈം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് വിളിക്കാന് കഴിയാത്തത് .<br />
<br />
പിന്നെ അമ്മയുടെ അസുഖം കുറവ് ഉണ്ട് എന്ന് അറിഞ്ഞതില് സന്തോഷം ..രംയോട് പറയണം നിവൃത്തിയില്ലഞ്ഞ്ട്ടാണ് വരാത്തേ എന്ന് അളിയനോടും അന്വേഷണം പറയണം . അമ്മാവന് പരാതി പറഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞു ..പിണക്കണ്ട ചേട്ടാ രമ വരുമ്പോള് അവളോട് നേരിട്ട് ചെന്ന് അമ്മായിയുടെ കാലു പത്തു തവണ തൊട്ടു തൊഴാന് പറ കാലു പിടിക്കാത്ത പരാതി തീരട്ടെ ...എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങല്ലനു ചിരിക്കാതെന്തു ചെയ്യും<br />
<br />
സാരി നീട്ടുന്നില്ല നിര്ത്തട്ടെ.................സ്വന്തം<br />
<br />
എന്റെ മിനിക്കുട്ടിക്ക്<br />
<br />
ഇതിപ്പോ രണ്ടു മാസമാകുന്നു നിന്റെ കത്ത് കിട്ടിയിട്ട.........എന്ത് പറ്റി നിനക്ക് ? പാര്ട്ട് ടൈം ഡിഗ്രിക്ക് ചേര്ന്നത് നന്നായി ..എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കില് എഴുതാന് മടിക്കരുത് ...ഇവിടെയും ഇത്തിരി തിരക്കാണ് ഞാന് കഴിയുന്നതും പെട്ടെന്ന് വരാം ....നന്നായി പഠിക്കുക എനിക്കുടനെ ഇവിടെ നിന്നും ഒരു മാറ്റം വരും ..ചോദിച്ചു വാങ്ങുകയാണ് പുതിയ സ്ഥലം ഇവിടെ നിന്ന് കുറച്ചേറെ ദൂരത്താണ് അവിടെ ചെലവ് കുറവും ശമ്ബലത്തില് അല്പം കൂടുതലും കിട്ടും ...<br />
മനസിലെന്തോക്കെയോ അക്കരണമായ ഭയം ...........ഒന്നും എഴുതാന് ആകുന്നില്ല ..നിര്ത്തുന്നു നിനക്കൊരായിരം ഉമ്മകള്<br />
<br />
എന്ന് സ്വന്തം ......(തീര്ച്ചയായും മറുപടി എഴുതണം )<br />
<br />
പ്രീയപ്പെട്ട രവീ<br />
<br />
ശരീരത്തിന്റെ ദൂരം മനസിനെയും ബാധിച്ചോ , നിനക്ക് പ്രമോഷന് ആയതും വീട് വക്കുന്നതും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില് ഞാന് കാശു ചോദിക്കില്ലായിരുന്നു ചേട്ടന് അത്യവസയാനെന്നു പറഞ്ഞകൊണ്ടാണ് ചോദിച്ചത് രമയുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് നല്ല ഞെരുക്കത്തിലായിപ്പോയി അത് കൊണ്ട് ചോദിക്കേണ്ടി വന്നതാണ് . ഞാന് ഇപ്പൊ പുതിയ സ്ഥലത്താണ് മേല്വിലാസം മാറി ഇതിനു ചുവടെ പുതിയ മേല്വിലാസം എഴുതിയിട്ടുണ്ട് ..പുതിയ സ്ഥലം പുതിയ ആള്കാര് ...രമേഷിന് പുതിയ കമ്പനിയില് നല്ല പോസ്റ്റ് ആണെന്ന് കേട്ട് അവനിപ്പോ വിളിക്കാറ് പോലും ഇല്ല ഇവിടെ ഞാന് വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടുന്നു ...<br />
ഒന്നും എഴുതാന് കഴിയുന്നില്ല ....പിന്നീടാകട്ടെ ......<br />
എന്ന്............<br />
<br />
എട്ടന്<br />
<br />
മനപൂര്വമല്ല അവസാന നിമിഷത്തിലാണ് ഏട്ടന്റെ കത്ത് കിട്ടുന്നത് പെട്ടെന്ന് ലീവ് കിട്ടില്ല എന്നറിയാമല്ലോ .......പിന്നെ കാശു അയക്കാന് കഴിഞ്ഞത് തന്നെ ഭാഗ്യം ...എട്ടത്തിയോടു എന്റെ അന്വേഷണം പറയണം ...അമ്മക്ക് വിശേഷം ഒന്നുമില്ല എന്ന് കരുതുന്നു രാമക്കിപ്പോ ആറുമാസമായി അവളുടെ പ്രസവസംയാത്തെങ്കിലും എത്തനായെങ്കില് ....ഞാന് അവിടെ നിന്ന് പോന്ന ശേഷം കുടുംബത്തില് മൂന്നാമത്തെ അംഗം ........അപ്പോഴെങ്കിലും എത്തന്നയാല് മതിയായിരുന്നു ..<br />
<br />
എനിക്കിവിടെ മടുത്തിരിക്ക്കുന്നു എങ്ങനെയും കുറച്ചു കാശു കൂടി ഉണ്ടാക്കണം പോടിമോളുടെ കല്യാണവും എനിക്കവിടെ വന്നു ജീവിക്കാന് എന്തെങ്കിലും ഒരു തൊഴില് തുടങ്ങാനുള്ള വഴിയും ആയാല് ഞാന് ഇവിടെ നിന്ന് പോരും .....ഏറിയാല് ഒരു വര്ഷം..വല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടുന്നു ചേട്ടാ ചേട്ടനും ഇപ്പൊ പഴയ പോലെ എഴുതരില്ലല്ലോ .....നിര്ത്തട്ടെ<br />
എന്ന് സ്വന്തം .............<br />
<br />
പ്രീയപ്പെട്ട ഷാജീ<br />
<br />
എനിക്കിത് വിശ്വസിക്കാനാകുന്നില്ല ..എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ടെന്നു തോന്നിയിരുന്നു ...എന്നാലും രവി...നിന്റെ കത്ത് കിട്ടിയപ്പോ ആദ്യം വിഷമം തോന്നിയെങ്കിലും ഒത്തിരി ആലോചിച്ചപ്പോള് അവര് ചെയ്തതാണ് സാരി എന്ന് തോന്നി ...രവിയിപ്പോള് ഗസറ്റഡ് ഓഫീസര് അല്ലെ നാട്ടില് നല്ല സ്വത്ത് വകയും ഉണ്ട് ...അവളുടെ പടിപ്പു കഴിഞ്ഞാല് അവള് എഞ്ചിനീയര് ആണ് അവര് തമ്മിലെ ചേരൂ ....എനിക്കെന്തു യോഗ്യതയാനുള്ളത്....തിരിച്ചു വന്നാല് വല്ല പലചരക്ക് കടയോ മറ്റോ തുടങ്ങാനല്ലേ കഴിയൂ ....ഒരു പലചരക്ക് കടക്കാരന്റെ ഭാര്യയായി കഴിയണ്ട എന്നവള് തീരുമാനിച്ചാല് കുറ്റം പറയാനാകില്ല.<br />
ഞാന് അവര്കെഴുതിയില്ല കാണുമ്പോള് പറയണം എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും മനസ് നിറഞ്ഞു നേര്ന്നതായി ......എന്നെ ഇപ്പൊ ആരുമങ്ങനെ ഓര്കാറില്ല ഷാജീ ..ഏട്ടന് പോലും വിവാഹം അറിയിച്ചത്.......വിവാഹത്തിനു മൂന്നു ദിവസം മുന്പ്....അഞ്ചുവര്ഷം ആകാറായി ഇവിടെ വന്നിട്ട് ......നിന്റെ സ്നേഹിതന് പറഞ്ഞത് ശരി ആണ് മുടിയൊക്കെ നരച്ചു ....<br />
ഷാജീ ഈ അഞ്ചു വര്ഷം ഞാന് ജീവിച്ചതും സ്വപ്നം കണ്ടതും എല്ലാം നാട്ടില് തിരിച്ചു വന്നു മിനിക്കുട്ടിയോടോത്തൊരു ജീവിതമാണ് ...ഇനി എന്ത് സ്വപ്നത്തിന്റെ പേരിലാണ് ഞാന് ജീവിക്കേണ്ടത് ...ഒന്നും അറിയില്ല .......<br />
പോടിമോളുടെ കല്യാണം ഉടനെ നടത്താന് വേണ്ടത് ശരിയാക്കിയിട്ടുണ്ട് ...........അമ്മയുടെ ശാരീരിക സ്ഥിതി മോശം എന്ന് അറിഞ്ഞു ..എന്താ വേണ്ടതെന്നു അറിയില്ല .......നോക്കട്ടെ നീ എങ്കിലും എഴുതണം .......<br />
നിര്ത്തട്ടെ ...............<br />
<br />
<br />
എട്ടന്<br />
ഇത് ഓണക്കാലമല്ലേ............എല്ലാവരും വീട്ടില് ഉണ്ടാവും അല്ലെ ....പോടിമോള്കും ഭര്ത്താവിനും സുഖമെന്ന് അവളെഴുതിയിരുന്നു കുറെ മുന്പ് .......രമയെപ്പറ്റി ഏട്ടനും ഒന്നും എഴുതിയില്ല ..........ഇനി എന്തിനാണ് ഞാന് അങ്ങോട്ട് വരേണ്ടത് ........ഇങ്ങോട്ട് പോരുമ്പോള് അതിനു ചില ലക്ഷ്യങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നു അതെല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോ തിരിച്ചു വരാനൊരു കാര്യമില്ലണ്ടായി ..........എല്ലാവരും എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു കാസിനോടത്യാര്ത്തി അല്ലെ എട്ടനത് പറയരുതായിരുന്നു ....ഏട്ടനെങ്കിലും<br />
<br />
പോട്ടെ .......ഈ നല്ല സമയത്ത് ഞാനായിട്ടൊന്നും പറയുന്നില്ല എട്ടത്തിക്കും മക്കള്ക്കും സുഖമല്ലേ ....അമ്മയെ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം ...ഞാന് .......പിന്നെ ഇവിടെയും ഓണം ഉണ്ട് എന്റെ കൂടെ മുറിയില് ഉള്ളവര് ആരും ഇവിടെ ഇല്ല രണ്ടു പേര് നാട്ടിലാണ് മൂന്നാമന് ഓണം ആഘോഷിക്കാന് അടുത്ത നഗരത്തില് അയാളുടെ ബന്ധുക്കലോടോപ്പവും ......എന്ന് വച്ചു ഞാന് ആഘോഷിക്കതിരിക്കുന്നില്ല .....ഭക്ഷണമൊക്കെ തയാറാക്കി കഴിഞ്ഞു ഒരു കുപ്പിയും കരുതിയിട്ടുണ്ട് ....ടീവിയില് മലയാളം ചാനലില് നല്ല പരിപാടികലുണ്ടല്ലോ ...പിന്നെ ഒരൂഞ്ഞാലും കെട്ടിയിട്ടുണ്ട് ..........<br />
<br />
അല്പം മദ്യപിച്ചു ,സദ്യയും കഴിച്ചു ഊഞ്ഞാല് ആടി.................അങ്ങനെയാണ് ഈ ഓണം ............<br />
എല്ലാവര്ക്കും നല്ലത് വരട്ടെ ................മിച്ചമുള്ള കാശു മുഴുവന് അയച്ചിട്ടുണ്ട് .....ഇപ്പൊ അങ്ങനെയാണല്ലോ വീട്ടില് എന്റെ സാന്നിദ്ദ്യം.........<br />
ഊണ് കഴിക്കട്ടെ ..............എന്നിട്ട ഊഞ്ഞാലിലേക്ക് ......<br />
എന്റെ ഒറ്റക്കയരിട്ട ഊഞ്ഞാല്...........<br />
എല്ലാവരെയും ഓര്കുന്നു ...........നിര്ത്തട്ടെ</span></i></b></span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-64521462994573444302011-08-19T21:20:00.000-07:002011-11-07T04:49:27.740-08:00ഓര്മകളിലെ ചെമ്മണ് പാതകള്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: yellow;"><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">"എല്ലാ നാട്ടിന്പുറങ്ങളെയും പോലെ മനോഹരമാണെന്റെ നാടും , പച്ച പുതപ്പിച്ച നാട് , അതിനിടയിലൂടെ നാഡികള് പോലെ നീളുന്ന ചെമ്മണ് പാതകളും ..........കുന്നും പുഴയും കൈത്തോടുകളും എല്ലാം എല്ലാം ......."</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">ഒരായിരം തവണ അവര്ത്തിച്ഛതെങ്കിലും അവള് മടുപ്പൊന്നും കാട്ടാതെ അയാളുടെ പുരാണം കേട്ടിരുന്നു .....ഒടുവില് അവളെ ചേര്ത്തു പിടിച്ചു ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീഴും മുന്പ് അയാള് പറഞ്ഞു ......</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">"മരിക്കും മുന്പ് നാട്ടില് തിരികെ എത്തണം ....ഈ മഹാനഗരം മടുത്തിരിക്കുന്നു ....അവിടെ ചെന്ന് അല്പം സ്ഥലം വാങ്ങി ഒരു കൊച്ചു വീടും വച്ചു .........അവസാന കാലം അവിടെയാകണം അവിടെ നിനക്കെല്ലാരും ഉണ്ടാവും .....എന്റെ അമ്മ സഹോദരങ്ങള് അവരുടെ മക്കള് .......ആ സുരക്ഷിതത്വത്തിലേക്ക് നിന്നെ ഏല്പിച്ചു വേണം എനിക്ക് മരിക്കാന്"</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">ഒത്തിരി തവണ കേട്ടതെങ്കിലും അവളൊന്നും മറുത്തു പറഞ്ഞില്ല സമ്മത ഭാവത്തില് അയാളോട് കൂടുതല് ചേര്ന്ന് കിടക്കുകയാണ് ചെയ്തത് ..പക്ഷെ അയാളുറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞും അവള്കുറക്കം വന്നില്ല ഓരോന്നോര്ത്തു കിടന്നു .....പതിനാലു വയസ്സുള്ളപ്പോള് അവളെയും അമ്മയെയും ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ അച്ഛനെ, കുടുംബം പോറ്റാന് അമ്മ പണിയെടുത്തിരുന്ന തുണി മില്ല് , പിന്നെ അമ്മക്ക് സുഖമില്ലതെയായപ്പോള് അമ്മക്ക് പകരം അവിടെ തന്നെ ജോലിക്ക് ചേര്ന്ന നാളുകളെ ....ശരീരം യുവത്വം പ്രാപിച്ചപ്പോള് നഷ്ടമായ സുരക്ഷിത്വം ....ഒടുവില് അയാളുടെ താലി വഴി സുരക്ഷിതത്വം നേടുമ്പോള് അമ്മ മരിച്ചിട്ട് നാളുകലേറെ ആയിരുന്നില്ല ....ചെറുപ്പത്തില് വീട്ടില് നിന്നും കാശു മോഷ്ടിച്ചു നാടുവിട്ടു ഒടുവില് ആ തുണിമില്ലില് സുപര്വൈസര് ആയി എത്തിയ അയാളുടെ കഥ ....എല്ലാം സാധാരണ കഥകള് തന്നെ ...എല്ലാവര്ക്കും പറയാനുണ്ടാകും ഇത്തരം കഥകള് ...അവളിതുപോലെ എത്രയോ കേട്ടിരിക്കുന്നു ...പതിയെ ഉറക്കം അവളിലേക്കും പടര്ന്നു</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">വാഹനത്തിന്റെ ജനാലയിലൂടെ അവളാ നാട് നോക്കിക്കണ്ടു അയാളുടെ നാവിന് തുമ്പില് നിന്ന് ഒരായിരം തവണ വിസ്തരിച്ചു കേട്ട അയാളുടെ നാട് ...അവള് അയാളെ നോക്കി ശാന്തമായി ഉറങ്ങുകയാണയാള് ....വാഹനം വളവു തിരിഞ്ഞു പതുക്കെ ചെമ്മണ് പാതയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു ....അവള് കണ്ടു അയാളുടെ വീടും വീട്ടുകാരും ...</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">വീട്ടിലെത്തിയിട്ട് പതിനാറു നാളുകള് കഴിഞ്ഞു .....ഈ തൊടിയില് നിന്ന് വീട് കാണാന് ഇപ്പോഴും നല്ല ഭംഗിയാണ് ..അയാള് ഓര്ത്തു</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">അവള് അകത്തെന്തു ചെയ്യുകയായിരിക്കാം ....വരാന്തയില് ജെഷ്ടനും അനിയനും എന്തോ കാര്യമായി സംസാരിക്കുന്നു എന്താവാം ...</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">അമ്മാവന് മുറ്റത്തു മരച്ച്ചുവട്ടിലിട്ട കസേരയില് ചാരിയിരിക്കുന്നു പന്ത്രണ്ടു വര്ഷം കാര്യമായ മാറ്റമൊന്നും അദ്ദേഹത്തിനുണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല മുടിയല്പം നരച്ച്ചോ എന്ന് മാത്രം സംശയം ...പിന്നിലെ പറമ്പില് കൂടെപപിറപ്പുകളുടെ കുട്ടികള് കളിക്കുന്നു ...കുട്ടികളില്ലാത്ത ദുഃഖം അവള്കിനി ഉണ്ടാവില്ല ....അല്പം കൂടി നേരത്തെ തിരിച്ചെത്തണമായിരുന്നു എന്നയാള്ക് തോന്നാതിരുന്നില്ല ...ഇപ്പോഴെങ്കിലും വന്നതില് സന്തോഷവും ....</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">അവളിതാ വരുന്നുണ്ടല്ലോ ഇവളീ പെട്ടിയൊക്കെ എടുത്ത് എങ്ങോട്ടാണ് ...അയാള് എഴുന്നെല്കാന് ശ്രമിച്ചു ആകുന്നില്ല ....അവലെന്തിനാണെന്റെ കാല്കല് വീണു കരയുന്നത് .....അവളുടെ പിന്നില് നില്കുന്ന അനിയന് കരഞ്ഞു പിന്തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നതെന്ത് ..ഇവര്കൊക്കെ എന്താണ് പറ്റിയത് ....അയാള് കുറച്ചേറെ ശക്തിയോടെ ശ്രമിച്ചിട്ടും എഴുന്നെല്കാനായില്ല ...</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">തന്റെ നിസ്സഹായാവസ്ഥ അയാളുടെ കണ്ണുകളില് കണ്ണീര് നിറച്ചു കാഴ്ച മറച്ചു .....</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">അവള് നടന്നു ചെമ്മണ് പാതയിലെക്കിറങ്ങി ....തിരിഞ്ഞു നോക്കിയാല് കരഞ്ഞു പോയെക്കമെന്നോര്ത്തു തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല ...കഴിഞ്ഞ പത്തു വര്ഷമായി തന്നെ സുരക്ഷിതയാക്കിയ താലി അവളുടെ കഴുത്തില് നിന്ന് മാഞ്ഞിരുന്നു ...പിന്നാലെ നടന്നു വന്ന അയാളുടെ അനിയന് ഇത്ര മാത്രം പറഞ്ഞു ...."ഏട്ടത്തി വേണമെന്ന് വച്ചിട്ടല്ല ഇവിടത്തെ കാര്യങ്ങള് ഏട്ടത്തിക്ക് മനസിലായല്ലോ എല്ലാം ഒരുവിധം ഒപ്പിച്ചു പോകുന്നു എന്നെ ഉള്ളൂ ...പിന്നെ നിങ്ങള്ക് ജോലിയും അവിടെ വീടും ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് തടയുന്നില്ല ....ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഒരാളെങ്കിലും സുഖമായി കഴിയട്ടെ ....എന്നാലും വരാന് കഴിയുമ്പോള് വരാതിരിക്കരുത് ....മൂത്ത ജ്യേഷ്ടനും അമ്മാവനും പഴയ ആള്കാരാണ് അവര് പറഞ്ഞത് കാര്യമാക്കണ്ട ...അവര്ക്കും അറിയാം ചേട്ടന് താലി കെട്ടിയ പെണ്ണാണ് നിങ്ങള് എന്ന് ....പിന്നെ ചേട്ടന് വരില്ലെന്ന് കരുതി കൈവശം വച്ച സ്വത്തുക്കള് വിട്ടു തരാനുള്ള മടിയും ആകാം ...എന്തായാലും ഇതൊരു താല്കാലിക മടക്കം മാത്രംമായി കരുതുക "</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">കൂടുതല് പറയാന് അനുവദിക്കാതെ നിരണ കണ്ണുകളോട് കൂടി അവള് അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി ....</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">തീവണ്ടി നീങ്ങിത്തുടങ്ങും മുന്പ് ജനാലയിലൂടെ അവള് അയ്യാളുടെ അനിയനോട് ഇത്രയും മാത്രം പറഞ്ഞു ....</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;">"ചേട്ടനെ നോക്കിക്കോണം ....അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹമായിരുന്നു ഈ നാടും ഇവിടത്തെ ജീവിതവും ....കര്മങ്ങള് ഒന്നും മുടങ്ങരുത് ....മരിച്ചു പോയത് ആ ശരീരം മാത്രമാണ് ....." പിന്നെ ഒന്നും പറയാന് അവള്ക്കായില്ല തീവണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങി മഹാ നഗരം അവള്ക് വേണ്ടി കരുതി വച്ചിരിക്കുന്നതെന്തെന്നു അറിയാതെ ഭീതിയോടെ അവളും .....</span></div><div style="color: #e06666;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><span style="color: cyan;"><span style="color: #e06666; font-size: large;">തൊടിയില് പുതിയ മന്കൂനക്കടിയില് മരിച്ച ശരീരവും മരിക്കാത്ത മനസുമായി അയാള് അവളെയോര്ത്തു നിസ്സഹായാനായി കിടന്നു ....ചെമ്മണ് പാത വിജനമായിക്കിടന്നു ഇനിയൊരു യാത്രക്കാരനെയും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത പോലെ </span>...</span>. </div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-29753599819698932052011-08-19T21:18:00.000-07:002011-11-07T04:50:26.186-08:00തോരാത്ത മഴ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="postbody" style="color: black;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;">മഴ തോരാത്ത മഴ .........................രാത്രിയും അത് തുടര്ന്നു....................</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;">അസമയത്ത് പെയ്ത മഴ നഗരവീഥികളെ വിജനമാക്കിയിരുന്നു നേരത്തെ തന്നെ ..........സമയം പതിനോന്നാവും അയാളോര്ത്തു തന്റെ സ്ഥിരം താവളമായ കടത്തിണ്ണ ആകെ നനഞ്ഞു കുതിര്ന്നു .............ഇന്നിനി ഉറങ്ങാന് വേറെ സ്ഥലം കണ്ടെത്തണം ഈ നശിച്ച മഴ കാരണം ഇന്ന് വരുമാനവും കുറവായിരുന്നു . അല്ലെങ്കിലും പഴയപോലെ ഭിഷ നല്കുന്നതിനു നഗരം തയാര് ആകുന്നുമില്ലല്ലോ ഇപ്പൊ ...പോക്കറ്റിലെ ബീടിക്കെട്ടില് നിന്നൊരെണ്ണം കൊളുത്തി മഴയും ശപിച്ചു അയാള് നീര് വന്നു വീര്ത്ത വലതു കാലും തടവിയിരുന്നു ......</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> ഏകദേശം പതിനഞ്ചു മിനുട്ട് അയാളങ്ങനെ ഇരുന്നിട്ടുണ്ടാവും മഴയുടെ സക്തി ഒന്ന് കുറഞ്ഞു .....ഇപ്പോള് നടന്നാല് അധികം നനയാതെ ബസ് സ്റ്റാന്ഡില് എത്താനായേക്കും .... അയാള് കൈ നീട്ടി നോക്കി കുഴപ്പമില്ല മഴ കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ....തനിക്ക് ആകെയുള്ള കീറ തുണിസഞ്ചിയുമായി ബസ് സ്റ്റാന്റ് ലക്ഷ്യമാകി അയാള് വീഥിയിലെ ചെളിവെള്ളത്തിലൂടെ നടന്നു ...</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> പെട്ടെന്ന് പിന്നില് ഒരു ഹോണ് മുഴങ്ങി ....അയാള് ഞെട്ടി തെരുവിന്റെ ഒരത്തെയ്ക്കൊതുങ്ങി .....മദ്യത്തില് കുഴഞ്ഞ തെറി വാക്കുകള് .... ഒരു ചെറിയ കാര് ചെളി തെറിപ്പിച്ചു കടന്നു പോയി... "നാശം മുണ്ടും ചട്ടയും നനഞു ....അവന്റെയൊക്കെ @$@##@ " അയാള് അറിയാവുന്ന തെറിയൊക്കെ പറഞ്ഞു മുടന്തി മുടന്തി ബസ് സ്ടന്റിലെക്ക്ക് നടന്നു .</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> ഇവിടെയൊക്കെ സ്ഥിരം താവളക്കാര് കയ്യേറി കഴിഞ്ഞു ...ഇനി നനയാതെ ഒന്ന് കിടക്കണമെങ്കില് സ്ടാന്റിന്റെ അങ്ങേ മൂലയ്ക്ക് തന്നെ പോകണം ...ശാന്തമായ സ്ഥലമാണെങ്കിലും മൂത്രപ്പുരയുടെ സാമീപ്യം കാരണം അവിടെ ആരും ഉറങ്ങാന് തിരഞ്ഞെടുക്കാറില്ല ...അല്പം ദുര്ഗന്ധം സഹിക്കാമെങ്കില് നനയാതെ ഉറങ്ങാം .... അയാളവിടെക്ക് നീങ്ങി..........</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> തുണി സഞ്ചിയില് കരുതിയ കട്ടിത്തുണി വിരിച്ചു ഉടുമുണ്ടും പുതച്ചു അയാള് ഉറക്കം തിരഞ്ഞു ........ഒന്ന് മയങ്ങി വന്നപ്പോഴേക്കും ഒരു കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചില് അയാളെ ഉണര്ത്തി ....കിടന്ന കിടപ്പില് തന്നെ അയാള് കരച്ചിലിന്റെ സ്രോതസ്സ് തിരഞ്ഞു .</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> ബസ് സ്ടാന്റിന്റെ അരമതിലില് ചാരിയിരുന്നു കുഞ്ഞിനു ആഹാരം കൊടുക്കുന്ന സ്ത്രീയെ അയാള് കണ്ടു ...'ഓ ഇവളാണോ' അയ്യലവളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ഇവിടൊക്കെ കന്നരുല്ലവല് തന്നെ അന്തിച്ചൂടിന്റെ വിതരണക്കാരി ....ഉടമസ്തനില്ലാത്ത മാതൃത്വം....അയാളെ നോക്കി അവള് ക്ഷമ ചോദിക്കും പോലെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു .....പിന്നെ ആ കുഞ്ഞിനെ ഊട്ടുന്നത് തുടര്ന്നു.....അയാള് തിരിച്ചും ചിരിക്കാന് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒരു ചിറികോട്ടല് മാത്രമേ ഉണ്ടായുള്ളൂ .....കണ്ണടച്ചു അയാള് ഉറക്കം വീണ്ടും തിരഞ്ഞു ......</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> ഒരു മോട്ടോര് സൈകിളിന്റെ ശബ്ദം അയാളെ വീണ്ടും ഉണര്ത്തി ....പക്ഷെ കണ്ണ് തുറക്കാന് കൂട്ടാക്കാതെ അയ്യാള് ഉറക്കം നടിച്ചു .....തുടര്ന്ന് ആ സ്ത്രീയുടെയും ഏതോ പുരുഷന്റെയും ശബ്ദം അയാള് കേട്ടു ....കുഞ്ഞിന്റെ വിശപ്പും സ്വന്തം ക്ഷീണവും പറഞ്ജോഴിയാന് ശ്രമിക്കുയായിരുന്നു അവള് ...പെട്ടെന്നാ പുരുഷ ശബ്ദം ക്രൌര്യം പൂണ്ടു ....അയ്യാള് മെല്ലെ കണ്ണ് തുറന്നു ....സ്ടാന്റിന്റെ അരമതിലിനു പുറത്തേക്ക് അവള് വലിച്ചിഴക്കപ്പെടുന്നത് അയാള് കണ്ടു അവളപ്പോഴും എതിര്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ...ബലപ്രയോഗത്തിന്റെ ശബ്ദം ....ചെറിയൊരു നിലവിളി എതിര്പ്പ് പിന്നെ അയാള് കേട്ടില്ല .....അയാളുടെ ശ്രദ്ധ കുഞ്ഞിന്റെ നേര്ക്കായി പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കുഞ്ഞയളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു .....അതു തണുപ്പ് കാരണം വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അയാള് എഴുന്നേറ്റു കുഞ്ഞിനെ മെല്ലിച്ച സ്വന്തം മാറോടു ചേര്ത്തു മുണ്ട് പുതച്ചു തണുപ്പകറ്റാന് ശ്രമിക്കവേ .....ഒരു ചോരച്ച്ചാല് അരമതിലിനപ്പുറം നിന്ന് അയാള്കടുത്തെക്കൊഴുകിയത് അയാളറിഞ്ഞില്ല .....</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> സെക്കന്റ് ഷോ കഴിഞ്ഞു സിനിമയെപ്പറ്റി ഉച്ചത്തില് സംസാരിച്ചു വരുന്നവരുടെ ശബ്ദം അയ്യാളെ പോലെ മതിലിനപ്പുരത്തും കേട്ടു കാണണം ഒരാള് ചാടി ഓടുന്നതും മോട്ടോര് സൈക്കിള് അകന്നു പോകുന്നതും ശബ്ദങ്ങളിലൂടെ അയാള് മനസിലാക്കി ....അരമതിളിനപ്പുരത്തു നിന്നും കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയുടെ വരവും കാത്ത് അയാളിരുന്നു ..........വഴിയാത്രക്കാരുടെ ശബ്ദം അടുത്തടുത്ത് വന്നു ..........</span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> പതിവില് ഒട്ടും വ്യത്യസ്തമായിരുന്നില്ലാ പിറ്റേ ദിവസവും ...........ബസ് സ്ടാണ്ടിലെ മഞ്ഞ പത്ര കച്ചവടക്കാരന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു നടന്നു</span> <br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large; text-decoration: underline;"> <i><b>"ചൂടുള്ള വാര്ത്ത ചൂടുള്ള വാര്ത്ത ........ബസ് സ്ടാന്റില് കൊലപാതകം പ്രതി പോലീസ് കസ്ടടിയില് .....ഭിക്ഷക്കാരന്റെ വേഷത്തില് കുഞ്ഞുങ്ങളെ തട്ടിക്കൊണ്ട് പോകുന്നവരുടെ സംഘത്തെ പോലീസ് തിരയുന്നു ...പിടിക്കപ്പെട്ട ആള് സംഘാംഗം എന്ന് പോലീസ്"</b></i></span><br />
<span style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="font-size-3" style="font-size: large;"> മഴ അപ്പോഴും തുടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു................................................................</span></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5228736087867487330.post-66788387758543355342011-08-14T19:42:00.000-07:002011-11-07T04:53:51.011-08:00മഹാത്മാഗാന്ധിയും കോരന് തെയ്യവും<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="background-color: white; color: black;"><br />
</div><div id="xn_bar"><div class="xg_module xg_blog xg_blog_detail xg_blog_mypage xg_module_with_dialog"><div id="xn_bar_menu_branding" style="background-color: white; color: black;"></div><div id="xn_bar_menu_more" style="background-color: white; color: black;"><form action="http://i.suhrthu.com/main/search/search" id="xn_bar_menu_search" method="GET"><span style="font-size: x-large;">പണ്ട് പണ്ട് ...............ദൂരെ ഒരു നാട്ടില് ....</span></form></div><div class="xg_module_body"><div class="postbody"><div class="xg_headline xg_headline-img xg_headline-2l" style="background-color: white; color: black;"><div class="tb"><br />
</div></div><div style="background-color: white; color: black;">(<span style="font-size: large;">കൂട്ടുകാരെ ...ഇതില് ചില ജാതിപ്പേരുകള് ഉപയോട്ഗിച്ചിരിക്കുന്നത് പണ്ട് കാലത്ത് നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു രീതി അനുസനുസരിച്ച്ചു വിളിപ്പെരായിട്ടാണ് ...എഴുതുന്നയാള് ജാതിയിലും മതത്തിലും അസ്ടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തിയുള്ള വേര്തിരിവുകളില് വിശ്വസിക്കുന്നില </span><br />
<span style="font-size: large;">പിന്നെ ഇത് പൂര്ണമായും ഒരു കല്പിത കഥ മാത്രമാണ് ഏതെങ്കിലും സാമ്യത എന്റെ അറിവുകെടായി കരുതി ക്ഷമിക്കണം )<b><span class="font-size-4"> </span></b></span></div><div style="background-color: white; color: black;"><span class="font-size-4" style="font-size: large;"><span class="font-size-4"><br />
</span></span></div><div style="background-color: white; color: black;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black;"><span class="font-size-3" style="font-size: large;">ചെറുപ്പക്കാരനായ ഖദര്ധാരി തന്റെ മുന്നിലിരുന അത്താഴപട്ടിണിക്കാരോട് പറഞ്ഞു ....</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3">വെള്ളക്കാര് ഇവിടം വിട്ടു പോയെ പറ്റൂ അതിനാണ് നമ്മുടെ ഈ സമരം ....കച്ചവടത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞു വന്നവര് ഇവിടുത്ത്കാരുടെ ഭരണകര്ത്താക്കള് ആയത് ഭരിച്ചിരുന്നവരുടെ കഴിവ് കേടും ബുദ്ധി ശൂന്യതയും കൊണ്ടാണ് ...അതിനാല് ഇവിടെ ഇനി വേണ്ടത് ജന്ന്ധിപത്യം ആണ് "</span></span></div><div style="background-color: white; color: black;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><br />
<br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3">"വരും ആ നല്ല നാളുകള് ഉടനെ വരും ..നമ്മളെ നമ്മള് തന്നെ ഭരിക്കുന്ന ആ നല്ല നാളുകള്"</span><br />
<br />
<span class="font-size-3">ചെറുപ്പക്കാരന് തുടര്ന്നു...പെട്ടെന്നാണ് ചെമ്പന് പാടത്തെ മാരന് എന്ന കര്ഷകന് ഇരുട്ടില് നിന്നോടി കയറി വന്നത് ...മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെയും ചൂട്ടിന്റെയും അരണ്ട വെട്ടത്തില് കൂടിയിരുന്നവരോട്...മാരന് ആ രഹസ്യം വെളിപ്പെടുത്തി ....</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "വെള്ളപ്പട്ടാളം വരുന്നൂ മിക്കവാറും നാളെത്തന്നെ .....ആ ദാമുപ്പോലീസു പറഞ്ഞതാ...... നമ്മുടെ വാസൂന്റവിടെ റാക്ക് കുടിക്കാന് വന്നപ്പോ പറഞ്ഞെന്നാണ് കുമാരന് പറഞ്ഞെ "</span><br />
<span class="font-size-3"> "ആര് തട്ടാന് കുമാരനോ "</span><br />
<span class="font-size-3"> "അതെന്നു അവന് കള്ളുകുടിയനാനെങ്കിലും നമ്മടെ പക്ഷമാ......പിന്നെ ഗാന്ധി കള്ള് കുടിക്കല്ലെന്നു പറഞ്ഞ കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങോട്ട് വരാത്തത് "</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> ചെറുപ്പക്കാരന് തന്റെ പ്രഭാഷണം നിര്ത്തി കൂടെയിരുന്ന മധ്യവയസ്കനോട് പറഞ്ഞു</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "കുറുപ്പ് മാഷെ ഇത് സത്യമാണെങ്കില് ..അതെന്നെ തേടിയാണ് എന്നുറപ്പ് ...നാടൊട്ടുക്ക് ചാരന്മാരുണ്ട് ...ഒളിച്ചു പോകാനൊന്നും കഴിയില്ല ,...ഞാന് കീഴടങ്ങാം ...അല്ലെങ്കില് അവരീ നാട് കുട്ടിച്ചോര് ആക്കും ...വെറുതെ ഈ പാവങ്ങളെ ബലി കൊടുക്കാന് കഴിയില്ല ..ഞാനിപ്പോതന്നെ ഇറങ്ങുകയായി ...ഇനി ഒരു നിമിഷം താമസിച്ചാല് അത് ചിലപ്പോ ഒത്തിരി വൈകിയേക്കും ....ഞാന് കീഴടങ്ങിയാല് ചിലപ്പോ വെള്ളപ്പട്ടാളം കുന്നപ്പുഴ കടക്കാതെ തിരിച്ചു പോയേക്കും ...അതെ അത് തന്നെയാണ് ശരി .."</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> എന്നിട്ടയാള് മുന്പിലിരുന്നവരോട് പറഞ്ഞു</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "തല്ക്കാലം നമുക്ക് പിരിയാന് നേരമായി സോദരരെ ....എന്നെ ആണ് അവര്ക്ക് ആവശ്യം ഞാന് ഇപ്പോതന്നെ കീഴടങ്ങുകയാണ് ...നിങ്ങളാരും പേടിക്കണ്ട പട്ടാളം ഇങ്ങോട്ട് വരാതെയിരിക്കാന് അതാണ് നല്ലത് എന്നാലും നിങ്ങള് സൂക്ഷിക്കണം ...പ്രത്യേകിച്ചു ആണുങ്ങള് ഭാരത് മാതാ കീ ജയ് "</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> ഇതും പറഞ്ഞു ചെറുപ്പക്കാരന് എഴുന്നേറ്റതും ഒരലര്ച്ച്ച മുഴങ്ങി ...</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "വേണ്ട നിങ്ങള് പോകണ്ടാ മാഷേ ....ഒരു വെള്ളക്കാരന് നായീന്റെ മോനും കുന്നപ്പുഴ കടക്കൂല്ല അതല്ല എനിക്കതിനു കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കി നിങ്ങള്കും മുന്പേ അവര് ഞങ്ങളെ കൊല്ലട്ടെ...(തന്റെ കയ്യിലിരുന്ന വലിയ വെടുകത്തി ഉയര്ത്തിയ</span></span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3">ശേഷം ) തണ്ടാന് കോരന് തേങ്ങ വെട്ടാന് മാത്രമല്ല ഇത് കൊണ്ട് വേറെയും പണി അറിയാം ....നമ്മുടെ തെങ്ങിനെക്കാളും കടുപ്പം കാണില്ല വെള്ളപ്പന്നീന്റെ കഴുത്തിനു "</span><br />
<br />
<span class="font-size-3">ചെറുപ്പകാരന് എഴുന്നേറ്റു നിന്ന ആ രൂപത്തെ നോക്കി ആജാനബാഹുവായ കോരന് അയാളില് മതിപ്പുളവാക്കി എങ്കിലും ആവേശം മൂത്ത് അയാള് അവിവേകം കാണിക്കുന്നത് തടയേണ്ടത് തന്റെ കര്തവ്യമാനെന്നു അയ്യാള് തിരിച്ചറിഞ്ഞു ...</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "കോരാ അവിവേകം വേണ്ട ...ഹിംസ നമ്മുടെ മാര്ഗമല്ല ഗാന്ധിജി അഹിംസയാണ് നമ്മുടെ മാര്ഗം എന്ന് പറഞ്ഞത് നമ്മള് മറക്കരുത് "</span><br />
<span class="font-size-3"> " അത് അവരോടാണ് പറയേണ്ടത് വെള്ളക്കാര് പട്ടികളോട് ....ഒത്തിരി പാവങ്ങളെ കൊന്നപ്പോ അവരിതോര്ത്തില്ലല്ലോ ....എനിക്കൊരു വെള്ളക്കരനെയെങ്കിലും വേണം എന്നെ തടയണ്ടാ ...ആരും കൂടെയും പോരണ്ടാ പിന്നെ നാളെ വെള്ളപ്പട്ടാളം കുന്നപ്പുഴ കടന്നാല് കോരന് പോയീ എന്ന് കരുതിക്കോണം "</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> ഇത്രയും പറഞ്ഞയാള് കൊടുംകാറ്റു പോലെ കൂട്ടം വിട്ടു പോയി ....എല്ലാവരും ഒരു നിമിഷം സ്ടബ്ദരായി ....കുറുപ്പ് മാഷ് പറഞ്ഞു ...</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "അവനെ തടയാനാവൂല്ല മാഷേ .....പണ്ടേക്കു പണ്ടേ അവനിങ്ങനെയാണ് അവനെന്തെങ്കിലും തോന്നിയാല് അത് ചെയ്തിരിക്കും അതാര് തടഞ്ഞാലും എന്നാലും മടത്തരം ഒന്നും കാട്ടില്ല എന്ന് കരുതാം "</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> കൂട്ടത്തില് നിന്ന് തുന്നല്ക്കാരന് ലോനാ,മീന്കാരന് കുഞ്ഞയിമ്മത് , ക്ഷുരകന് വേലു ,ആശാരി നാണു എന്നിവര് എഴുന്നേറ്റു ആശാരി നാണു പറഞ്ഞു</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "കുറുപ്പ് മാഷേ ഞങ്ങളിറങ്ങുന്നു ...നാളെ പോലര്ച്ച്ചേ കാണാം "</span><br />
<span class="font-size-3"> "കുറുപ്പ് മാഷേ ..ഇവരെ ഇപ്പൊ വിടല്ലേ ഇവന്മാരെല്ലാം ആ കോരന്റെ പിന്നാലെ പോകുവാ പണ്ട് തൊട്ടേ ഇവന്മാര് എല്ലാം ഒരുമിച്ചാണ് ചെയ്യുന്നത് "</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> നാണുവിന്റെ അമ്മ ജാനകിയുടെ വാക്കുകള് കുറുപ്പ് മാഷുടെ നെറ്റിയില് ചുളിവുകള് വീഴ്ത്തി ....ചെറുപ്പക്കാരനായ നേതാവിനും അവര് പറഞ്ഞതില് കാര്യമുണ്ടെന്നു തോന്നി ....അപ്പോഴേക്കും നടന്നു തുടങ്ങിയ ചെറുപ്പക്കാരുടെ പിന്നാലെ ചെന്ന് കുറുപ്പ് മാഷ് പറഞ്ഞു ..</span><br />
<span class="font-size-3"> "ലോനാ അവര് പറഞ്ഞത് നേരന്നോട.....എന്തിനാ മക്കളെ നിങ്ങളിങ്ങനെ ...."</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> മാഷിനെ മുഴുവനും സംസാരിക്കാന് ലോനാ അനുവദിച്ചില്ല ...അവന് പറഞ്ഞു</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "മാഷേ ഞങ്ങള് കൂട്ട് പോയാലും ഇല്ലെങ്കിലും കോരന് പറഞ്ഞ പോലെ ചെയ്യും ഒരു പക്ഷെ അവന് കൂട്ടിയിട്ടു കൂടിയില്ലെങ്കില് പിന്നെ ഈ ജീവിത കാലം മുഴുവന് ഇതോര്ത്ത് നാണം കെട്ട് ജീവിക്കുന്നതിലും നല്ലത് ....ഒരു ദിവസമെങ്കിലും ആണ്കുട്ടിയായി ജീവിച്ചു മരിക്കുന്നതല്ലേ?തടയണ്ട മാഷേ ഓര്മ വച്ച കാലം തൊട്ടു ഞങ്ങള് ഒരുമിച്ചായിരുന്നു ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെയൊരു കാര്യത്തിന് അവനെ ഒറ്റക്ക് വിട്ടാല് പിന്നെ കൂട്ടുകാരെന്നു പറഞ്ഞു നടക്കുന്നതില് അര്ത്ഥമില്ല മാഷേ ...."</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> ചെറുപ്പക്കാരനായ നേതാവ് അവരോടു പറഞ്ഞു ....</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "ഒന്നും വേണ്ട കൂട്ടരേ ...കോരനെ തിരിച്ചു വിളിക്കാന് നിങ്ങള്ക് കഴിയും ...എനിക്ക് വേണ്ടി ഈ പോല്ലാപ്പോന്നും വേണ്ട "</span><br />
<span class="font-size-3"> "ഇത് നിങ്ങള്ക് വേണ്ടിയാല്ല മാഷേ ഇത് നമുക്ക് വേണ്ടിയാണ് ...കച്ചോടത്തിന്റെ പേരും പറഞ്ഞു വന്നവന് ഊര് കവര്ന്നാല്..അവനെ തടയേണ്ടത് നമ്മുടെ എല്ലാം കടമയല്ലേ?"</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> ഈ ചെറുപ്പക്കാരെ പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നത് പ്രയാസമാണല്ലോ എന്നാ നേതാക്കള് ചിന്തിക്കുപോഴേക്കും അവരിരുളില് മറഞ്ഞിരുന്നു</span><br />
<span class="font-size-3"> നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ .....ജാനകി ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചു ......വരും എല്ലാവരും തിരിച്ചുവരും അവര് സ്വയമേ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു .</span><br />
<span class="font-size-3"> ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</span><br />
<span class="font-size-3"> കോരന് നേരെ പോയത് ദാമുപ്പോലീസിന്റെ ഇടത്താവളത്തിലെക്കായിരുന്നു...കുന്നുംപുറം സുശീലയുടെ വീട്ടിന്റെ വാതിലുകള് അവന്റെ തീരുമാനത്തിന് മുന്നില് തടസമായില്ല ...ദാമുപ്പോലീസിനെ അവന്റെ കുടുംബത്തിനുണ്ടായെക്കാവുന്ന കുഴാപ്പങ്ങള് ഓര്മിപ്പിച്ചു വേണ്ട വിവരങ്ങളും നേടി കുന്നപ്പുഴക്ക് മേലെ അക്കരെ കടക്കാനുള്ള മരപ്പലത്തിലെമ്പോള് അവനെ കാത്ത് അവന്റെ സുഹൃത്തുക്കള് അവിടെ നിന്നു</span><br />
<span class="font-size-3"> അവരെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു ഒറ്റക്ക് ചാവേറ് പോകാനുള്ള അവന്റെ തീരുമാനം അവരുടെ സ്നേഹപൂര്ണമായ നിര്ബന്ധത്തിനു മുന്പില് ഉപേക്ഷിച്ചു അവര് പദ്ധതിയിലേക്ക് കടന്നു ...അടുത്ത കരയിലെ ശിവശങ്കര മേനോന്റെ വീട്ടില് അയാളെത്തി ദിവാന്റെ സ്പെഷ്യല് ഇന്സ്പെക്ടര് തമ്പി ....അയാളോടൊപ്പം ഇരുപതു പേര് വരുന്ന പട്ടാളവും ...വെള്ളക്കാരല്ല നാട്ടുകാര് തന്നെ !!!!!!! കുഞ്ഞയിമ്മത് നീട്ടി തുപ്പി ഒരു പത്തലെടുട്ത് സമീപത്തെ തെങ്ങില് അടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു ....</span><br />
<span class="font-size-3"> " പിറന്ന നാട്ടിനോട് കൂറില്ലാത്ത സൈത്തന്മാര് ..ഇവനെയൊക്കെ ഉമ്മ പെറ്റതാണോ?"</span><br />
<span class="font-size-3"> അവന്റെ അരിശം വാക്കുകളില് തീയായി ശാപമായി .....ലോനാ ഓര്മിപ്പിച്ചു ..</span><br />
<span class="font-size-3"> "അങ്ങനെയെങ്കില് നാളെ ഉച്ചക്ക് മുന്പ് തന്നെ പട്ടാളം പാലം കടക്കും ...പിന്നെ ഈ നാട്ടില് എന്താവും സ്ഥിതിയെന്നു ആര്കും പറയനാവില്ലാ ..കിഴക്കന് മലയിലേക്കു കടക്കണം ...പക്ഷെ എത്ര നാളേക്ക് ....."</span><br />
<span class="font-size-3"> "അതെ വേലു തിരച്ചു പോണം എല്ലാവരെയും കാര്യം പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി മലയിലെക്കൊളിപ്പിക്കണം ആണും പെണ്ണും കുഞ്ഞുങ്ങളും ഒന്നും അവശേഷിക്കരുത് ....എന്താ വേലൂ...നിനക്ക് അത് ചെയ്യാമോ ..."</span><br />
<span class="font-size-3"> കോരന് പറഞ്ഞു</span><br />
<span class="font-size-3"> വേലു ഒന്നും മിണ്ടാതെ എഴുന്നേറ്റു ...എല്ലാവരെയും നോക്കി അവന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു ....</span><br />
<span class="font-size-3"> "ആരെങ്കിലും പോയല്ലേ പറ്റൂ ..........ഒരുമിചു ചാകാണെങ്കില് അങ്ങനെ എന്ന് പറഞ്ഞിരങ്ങിയതാണ് .....പക്ഷെ ഗ്രാമത്തിലെ മറ്റുള്ളവരെ രക്ഷിക്കണം ...ഞാന് പോകാം പക്ഷെ ഒരു കാര്യം നിങ്ങളെ കടന്നു പട്ടാളം ഗ്രാമത്തിലെത്തിയാല്............. അവിടെ ഞാന് കാണും ഒരുവനെങ്കില് അത് .....ഒന്നുകില് നമ്മളിവിടെ അല്ലെങ്കില് .....എന്തായാലും ഞാനും വരുമെടാ ....."</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> വേലു നടന്നകന്നപ്പോള് കുഞ്ഞയിമ്മത് കരഞ്ഞു പോയി ....ലോനയും നാണുവും നേരിടേണ്ട യാതര്ത്യംഗലെ ഓര്ത്ത് ധൈര്യം സംഭരിച്ചു ...പെട്ടെന്ന് സമനില വീണ്ടെടുത്തവര് കോരനെ നോക്കി ...കോരന് തുടര്ന്നു</span><br />
<br />
<span class="font-size-3"> "നമുക്കവരെ ആയുധം കൊണ്ട് കീഴ്പെടുത്താനാവില്ല ...ബുദ്ധി ഉപയോഗിക്കണം ...കുന്നപ്പുഴ പാലം പൊളിക്കണം ചെറിയ തടിപ്പാലമല്ലേ എളുപ്പം കഴിയും .."</span><br />
<span class="font-size-3"> "പക്ഷെ അപ്പോഴവര് വഞ്ചി ഉപയോഗിച്ചാലോ ..ഇപ്പോഴാണെങ്കില് ഒഴുക്കും കുറവല്ലേ അവര്ക്ക് എളുപ്പം ഇക്കരെ എത്താനാവും "</span><br />
<span class="font-size-3"> "അവരെത്തില്ല ലോനാ നാളെ ഈ പുഴ കര കവിഞ്ഞ ഒഴുകും നീ കണ്ടോ മേക്കാവിലെ ഭഗവതി തുണക്കും "</span><br />
<span class="font-size-3"> "കോരാ നീയെന്താണീ പറയണേ ഭഗവതി എങ്ങനെ ...." ..നാണുവിന് സംശയം ബാക്കി</span><br />
<span class="font-size-3"> "അമ്പലത്തിലെ വെടിപ്പുരയില് ആവശ്യത്തിന് മരുന്നുണ്ട് മേലെ തടയണയില് വെള്ളവും ...നിങ്ങള് പാലം പൊളിക്ക് ഞാന് അണ പൊളിക്കാന് പോകുന്നു അതിനു ഞാന് ഒറ്റക്ക് മതി "</span><br />
<span class="font-size-3"> ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</span><br />
<span class="font-size-3"> </span></span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3"> പിറ്റേന്ന് പുലര്ച്ചെ </span></span><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3">ആ കൊച്ചുഗ്രാമം വിജനമായിരുന്നു ....</span></span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3"> ഗ്രാമത്തിലേക്കുള്ള പ്രധാന വഴിയില് ക്ഷുരകന് വേലു പട്ടാളത്തിന്റെ വെടിയേറ്റ് മരിച്ചു കിടന്നു .....<br />
കുന്നപ്പുഴ കരകവിഞ്ഞൊഴുകി ആ പോക്കില് അത് തടിപ്പാലത്തിനെയും കുഞ്ഞയിമ്മാദ് ,ലോനാ,നാണു എന്നാ യുവാക്കളെയും...പതിമൂന്നു പട്ടാളക്കാരെയും കൂടെ കൂട്ടി.. തകര്ന്ന വഞ്ചികളില് നിന്ന് ആകെ ഏഴു പട്ടാളക്കാരെയും ഇന്സ്പെക്ട്ടര് തമ്പിയും മാത്രമേ പുഴ കടക്കാന് അതനുവടിച്ച്ചുള്ളൂ.......<br />
പുരകള് കത്തിച്ചും കണ്ടതെല്ലാം തകര്ത്തും തമ്പി അരിശം തീര്ത്തു.....<br />
വിവരം അറിഞ്ഞു കൂടുതല് പട്ടാളം എത്തിയെങ്കിലും ..ആരെയും കണ്ടെത്താനവര്ക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല ..<br />
.തടയണ വെടിമരുന്നു വച്ചു തകര്ക്കാന് ശ്രമിക്കുന്നതിന്നിടെ കോരന് പൊട്ടിത്തെറിയില് മരിച്ചു എന്ന് ഗ്രാമക്കാര് വിശ്വസിച്ചു ....</span><br />
<span class="font-size-3"> ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------</span><br />
<span class="font-size-3"> </span></span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3">ഇന്ത്യ സ്വതന്ത്രയായി ....ഗ്രാമത്തിന്റെ കവാടത്തില് തന്നെ അഞ്ചു കൂട്ടുകാരുടെയും പേരെഴുതിയ ഫലകം വച്ചു നാട്ടുകാര് അവരെ അംഗീകരിച്ചു ..................... .<br />
ചെറുപ്പക്കാരനായ ഖദര് ധാരി മുതിര്ന്നു ഭരണ അധികാരിയായി ... അഞ്ചു കുടുംബങ്ങളില് മാത്രം ഓര്മ്മകള് കണ്ണുനീരായി ...ഇന്സ്പെക്ടര് തമ്പി ഉദ്യോഗത്തില് നിന്നും വിരമിച്ചു അക്കരെ സ്ഥലം വാങ്ങി വലിയൊരു വീടും വച്ചു താമസമായി ....<br />
അങ്ങനെയിരിക്കെ ......ഒരുനാള് .....<br />
തമ്പി തന്റെ ഭവനത്തില് വച്ചു ദാരുണമായി കൊല്ലപ്പെട്ടു ....ആ കഥ കേട്ട് പുഴയുടെ ഇരുവശങ്ങളിലെയും <br />
താമസക്കാര് നടുങ്ങി ....തമ്പിയുടെ ശരീരത്തിന് സമീപം നിന്ന് കണ്ടെത്തിയ വെട്ടുകത്തി കോരന്റെത് ആണെന്ന് അത് പണിത കൊല്ലന് വാസു ആണയിട്ടു ..പുനര് നിര്മിച്ച തടയണയുടെ സമീപത്തു നിന്ന് അസമയത്ത് അലര്ച്ച പലപ്പോഴും കേട്ടുതുടങ്ങിയപ്പോ നാട്ടുക്കാര് തെയ്യം കെട്ടി നിവേദിച്ചു കോരന്റെ ആത്മാവിനെ മേല്കാവില് തളച്ചു </span></span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3"> എന്നാലും .....ശിവഷങ്കരമേനോന് കൊരന്തെയ്യത്തിന്റെ ശാപം കൊണ്ടാണ് ഉറക്കത്തില് മരിച്ചതെന്നും ദാമുപ്പോലീസിനു ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചതിനു പിന്നില് കൊരന്തെയ്യത്തിന്റെ അമാനുഷ ശക്തിയാണെന്നും നാടുകാര് പറഞ്ഞു പരത്തി...അര്ച്ചനകളും നിവെദ്യങ്ങളും നടത്തി വാവനെ പ്രീണിപ്പിച്ച്ചു....... എന്തായാലും ഇന്നും അവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാര് അഴിമതിയോ മറ്റു തെറ്റുകളോ ചെയ്യാറില്ല ........കോരന് തെയ്യത്തിന്റെ ശക്തിയെ അവര്ക്കിന്നും പേടിയാണ് ..........</span></span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="background-color: white; color: black; text-align: left;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><span class="font-size-3">"പഴമക്കാര് പറയും കോരന് കാന്തീന്റെ ആളായിരുന്നു സത്യത്തിന്റെ ആള്" </span></span></div><div style="color: yellow; text-align: left;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: yellow;"><span class="font-size-2" style="font-size: large;"><br />
<br />
</span></div><div style="color: yellow;"><span style="font-size: large;"><br />
</span></div><div style="color: yellow;"><br />
<b><span class="font-size-2"><br />
</span></b></div><div style="color: yellow;"><br />
</div><div style="color: yellow;"><br />
<b><br />
</b></div><div style="color: yellow;"><br />
</div><div style="color: yellow;"><br />
</div><br />
</div></div></div></div></div>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/08052790201356591686noreply@blogger.com0